Wie spreekt de waarheid in dit levensgevaarlijke spel?

Geloven is in Geloof mij een relatief begrip. J.P. Delaney speelt in deze thriller een spel met wan- en vertrouwen en waar- en onwaarheden, en zet hiermee de lezer continu op het verkeerde been. De auteur van Het vorige meisje hult zichzelf in een schemergebied over zijn ware identiteit. Zijn pseudoniem blijkt een goed bewaard geheim, maar wie hem googelt vindt uiteindelijk de persoon die schuilt gaat achter deze naam. Maar is dát dan wel waar? Eigenlijk doet het er niet toe: de waarheidsvinding in deze fenomenale thriller is zo fantastisch beschreven, dat het niet uitmaakt wie dit meesterwerk heeft geschapen.  

Tijdens een van haar opdrachten wordt Claire Wright, een hopeloos werkzoekende actrice, geconfronteerd met de moord op de vrouw van een client. Haar werk bestaat uit het verleiden van getrouwde mannen, zodat de vrouw een bewijs in handen heeft van zijn trouweloosheid. Claire is een meester hierin, totdat Patrick Fogler, de man van haar client Stella Fogler, tot haar verbazing niet ingaat op haar avances. Ze koppelt dit terug aan Stella, die later op de avond vermoord wordt aangetroffen in haar hotelkamer. Aanvankelijk wordt Claire zelf verdacht van de moord op Stella en voelt haar bestaan door haar vingers glippen. Nadat de verdenkingen echter meer in de richting van de echtgenoot wijzen, vraagt de politie haar acteertalent te gebruiken om hem als moordenaar te ontmaskeren door hem een bekentenis te ontlokken. Claire ziet een kans om de rol van haar leven te spelen en gaat akkoord met de spelregels zoals deze zijn opgesteld door het onderzoeksteam. Al vrij snel slaan bij haar de twijfels toe. Is Patrick wel de moordenaar? En wie manipuleert wie eigenlijk in deze zaak?  

Het boek doet erg denken aan de film The game waarin een levensgevaarlijk spel wordt gespeeld, niemand is meer te vertrouwen is. Geloof mij zit minstens zo ingenieus in elkaar. Je krijgt nauwelijks kans om rustig adem te halen. Elk hoofdstuk laat je vertwijfeld achter, en als je het dan eindelijk denkt te weten, omdat de auteur de deur naar een mogelijke oplossing op een kier heeft gezet, slaat hij in het volgende hoofdstuk de deur weer keihard voor je neus dicht. Alle plotwendingen schieten zo onverwachts je hersenen binnen waardoor je totaal overdonderd het boek even moet wegleggen, terwijl de vrijgekomen adrenaline noopt om door te lezen. Delaney verstaat de kunst je herhaaldelijk voor de gek te houden. Zelden roept een boek meer vraagtekens op dan dat er antwoorden zijn. En toch kun je de auteur nergens op een onvolkomenheid betrappen. Alles klopt, er is nergens een kink in de spanningskabel te bespeuren, en toch blijft het een mysterie.

Een plotuitwerking waar je u tegen zegt. Geniaal hoe de auteur je continu de verkeerde richting opstuurt. Met als grande finale, het uitdelen van de genadeklap. Alle losse draadjes worden aan elkaar geknoopt tot een net waarin alle leugens en bedrog worden omhuld door de ontluisterende waarheid. Veel kan er niet verklapt worden van deze thriller die het predicaat onvoorspelbaar overstijgt. Geloof mij is adembenemend goed, zo goed dat het met geen pen te beschrijven is. Dit boek moet je gelezen hebben. Schrijfkunst van een grote thrillerklasse.