Geflopte thriller

Manfred Baumann is stamgast in restaurant La Cloche in het Franse stadje Saint-Louis,gelegen aan de Rijn nabij Duitsland en Zwitserland. In het lelijke stadje gebeurt nooit iets, in het restaurant ook niet.
Tot op  zekere dag Adèle, de 19 jarige mollige serveerster, op wie hij een oogje heeft en over wie hij fantaseert, niet op komt dagen op haar werk en Manfred bezoek krijgt van rechercheur Georges Gorski. Hij, Baumann, zou als laatste Adèle gezien hebben.

Het verhaal draait de facto maar half en half om de opsporing van Adèle Berneau. Veel meer worden  psychologisch portretten geschetst van Baumann, een contactgestoorde met psychopathische kenmerken als achtervolgingswaanzin, fantasieën, achterdochtig en niet in staat tot het aangaan van relaties, en van Gorski.

C.M. Burnet is hier op z’n best en zet fraaie portretten neer van de hoofdrolspelers in de ontwikkeling naar volwassenheid, de desillusie van een carrière als protest tegen de ouderlijke verwachtingen en de sleur van een bourgeoisiehuwelijk. De beschrijving van de uitgebreide hersenspinsels, behorend bij het  schetsen van het psychologische portret vormt een integraal onderdeel van het verhaal maar leidt tot een grote traagheid.

Conclusie

De auteur hanteert een droge schrijfstijl, met oog voor detail, soms misschien wel iets te veel detail.

Als thriller is het boek een flop. Het is spanningsloos, bevat open eindjes en het slot valt in de categorie   ‘Een toen kwam Anton van Schijndel met z’n fluit en die blies het hele verhaaltje uit”.

De kwaliteiten van het boek liggen, zoals vermeld, ergens anders. Want schrijven kan Graeme Macrae Burnet wel.

Twee sterren.