Lezersrecensie
Mooi en spannend, maar niet overtuigend.
De juiste man, wie is dat? Oscar Seefelt, een alleenstaande advocaat met een éénmanspraktijk, is naar hem op zoek; de man die jaren geleden zijn puberzoon Jelte verloor door een auto-ongeluk. Hij is er zeker van dat zijn vroegere collega Alexander verantwoordelijk is voor de dood van Jelte maar er is geen sprankje bewijs. Oscar's obsessieve haat tegen Alexander kost hem zijn huwelijk en zijn baan bij een gerenommeerd advocatenkantoor. Twintig jaar later ziet hij alsnog zijn kans schoon om Alexander ter verantwoording te roepen.
De juiste man is het tweede boek van Schaduwprijswinnaar Max van Olden. In een langzaam opgebouwde thriller voert hij verschillende hoofdpersonen ten tonele. Oscar is een zwaar getroebleerde man die zichzelf in de loop der tijd uit een diep dal heeft getrokken. Zijn buurvrouw Astrid is een leuke vrouw die dient als positieve tegenhanger en als anker.
In het boek zijn verschillende thema's te benoemen, met als hoofdthema natuurlijk wraak. Maar ook rouwverwerking, verlies en scheiding zijn belangrijke ingrediënten. De thema's hangen allemaal met elkaar samen en vormen zo het web waarin de gevoelens van Oscar worden uitgewerkt en langzamerhand zo niet begrip dan toch een gevoel van medeleven voor hem wordt gekweekt.
Een mooi en spannend boek en toch heeft de auteur mij niet kunnen overtuigen. De karaktereigenschappen van Oscar botsten naar mijn idee met de uitwerking van zijn wraakzuchtige pogingen om Alexander na bijna 20 jaar alsnog tot een bekentenis te dwingen. En het eind van het boek was voor mij teleurstellend, omdat dat dan weer niet overeen kwam met de manier en de nietsontziende manier waarop Oscar te werk is gegaan.
Wat mij wel echt heeft geraakt is de beschrijving van de reactie van Oscar op de dood van Jelte heeft beschreven. Heel mooi. Met als meest aangrijpende scène het moment dat Oscar Jelte vindt.
Al met al een mooi boek maar niet de topper die ik op basis van de voorinformatie had verwacht.
De juiste man is het tweede boek van Schaduwprijswinnaar Max van Olden. In een langzaam opgebouwde thriller voert hij verschillende hoofdpersonen ten tonele. Oscar is een zwaar getroebleerde man die zichzelf in de loop der tijd uit een diep dal heeft getrokken. Zijn buurvrouw Astrid is een leuke vrouw die dient als positieve tegenhanger en als anker.
In het boek zijn verschillende thema's te benoemen, met als hoofdthema natuurlijk wraak. Maar ook rouwverwerking, verlies en scheiding zijn belangrijke ingrediënten. De thema's hangen allemaal met elkaar samen en vormen zo het web waarin de gevoelens van Oscar worden uitgewerkt en langzamerhand zo niet begrip dan toch een gevoel van medeleven voor hem wordt gekweekt.
Een mooi en spannend boek en toch heeft de auteur mij niet kunnen overtuigen. De karaktereigenschappen van Oscar botsten naar mijn idee met de uitwerking van zijn wraakzuchtige pogingen om Alexander na bijna 20 jaar alsnog tot een bekentenis te dwingen. En het eind van het boek was voor mij teleurstellend, omdat dat dan weer niet overeen kwam met de manier en de nietsontziende manier waarop Oscar te werk is gegaan.
Wat mij wel echt heeft geraakt is de beschrijving van de reactie van Oscar op de dood van Jelte heeft beschreven. Heel mooi. Met als meest aangrijpende scène het moment dat Oscar Jelte vindt.
Al met al een mooi boek maar niet de topper die ik op basis van de voorinformatie had verwacht.
1
Reageer op deze recensie