Lezersrecensie
De kleur van liefde
Soapactrice Linde Molegraaf woont in het prachtige Drentse Diever, maar zit helaas zonder werk. Daarnaast wordt ze ook geplaagd door onverklaarbare gebeurtenissen. Haar minnaar Tobias zorgt voor afleiding, maar een luisterend oor vindt ze bij Ethan. Een Canadese acteur die in Drenthe is om zich voor te bereiden op een rol. Ze voelt zich onmiddellijk tot Ethan aangetrokken en al snel verandert het leven van Linde.
Elly Koster is met deze nieuwe roman een andere weg ingeslagen. Voor mij is het een eerste kennismaking met Elly. Wat onmiddellijk opviel is haar vlotte, aansprekende schrijfstijl. Het verhaal wordt geschreven alsof Linde de lezer voorleest. Ze spreekt de lezer aan en dat is erg bijzonder en verfrissend. Wat de vlotheid soms een beetje uit het verhaal haalt is het beschrijvende aspect van haar schrijfstijl. Het is niet erg storend, maar soms een beetje teveel van het goede. Is het zo belangrijk om te weten wat voor kussentjes er op de bank liggen? Misschien wel. Aan de andere kant biedt het wel weer een levendig plaatje van het leven van Linde en haar omgeving.
Wat ook anders aan deze roman is, is dat het zich in het Drentse Diever afspeelt, in plaats van in een Scandinavisch dorpje. Leuk dat er voor een bestaande plaats is gekozen, want ook al ben je niet bekend met de plaats of provincie, je kan je er zeker een voorstelling van maken. Of het erg realistisch is dat een bekende soapster zo afgelegen aan de andere kant van Nederland woont weet ik niet, maar mooi beschreven is het wel.
Twee belangrijke elementen in het verhaal zijn het stukje geschiedenis en het mystieke element. Wat Koster in haar verhaal omschrijft, is dat er herinneringen uit de Tweede Wereldoorlog te vinden zijn in Drenthe. Het belang van de herinnering aan deze tijd en het herdenken ervan wordt goed beschreven en is ook verbonden met het verhaal. Zo vindt Linde bijvoorbeeld een brief die geschreven is in die periode en maakt ze kennis met de Canadese acteur Ethan. Hij is in Drenthe om zich voor te bereiden op zijn rol in een film die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ethan wordt al snel een belangrijk persoon in het leven van Linde. Daarnaast gebeuren er ook een aantal onverklaarbare dingen waar Linde zich geen raad mee weet. Ziet ze dingen die er niet zijn? Daar maak je als lezer kennis met het mystieke element van het verhaal. Sommige lezers houden er niet van, maar ook als je geen fan van een mystiek randje bent, kom je alsnog tot conclusie dat het prachtig in het verhaal verwerkt zit en de geloofwaardigheid zeker niet afdoet.
De kleur van liefde is een boek die je niet zo makkelijk meer weglegt als je er eenmaal aan begonnen bent. Het sterke hoofdpersonage van Linde en het verrassende plot houden je vast tot de laatste bladzijde. Een waardige kennismaking met Elly Koster voor mij en ik kan niet wachten om meer van deze auteur te gaan lezen.
Ik las dit boek voor de buddyread op de We Love Feelgoodpagina van Hebban. Benieuwd naar het verslag? Kijk dan onder Wij zijn Hebban, naar We Love Feelgood.
Elly Koster is met deze nieuwe roman een andere weg ingeslagen. Voor mij is het een eerste kennismaking met Elly. Wat onmiddellijk opviel is haar vlotte, aansprekende schrijfstijl. Het verhaal wordt geschreven alsof Linde de lezer voorleest. Ze spreekt de lezer aan en dat is erg bijzonder en verfrissend. Wat de vlotheid soms een beetje uit het verhaal haalt is het beschrijvende aspect van haar schrijfstijl. Het is niet erg storend, maar soms een beetje teveel van het goede. Is het zo belangrijk om te weten wat voor kussentjes er op de bank liggen? Misschien wel. Aan de andere kant biedt het wel weer een levendig plaatje van het leven van Linde en haar omgeving.
Wat ook anders aan deze roman is, is dat het zich in het Drentse Diever afspeelt, in plaats van in een Scandinavisch dorpje. Leuk dat er voor een bestaande plaats is gekozen, want ook al ben je niet bekend met de plaats of provincie, je kan je er zeker een voorstelling van maken. Of het erg realistisch is dat een bekende soapster zo afgelegen aan de andere kant van Nederland woont weet ik niet, maar mooi beschreven is het wel.
Twee belangrijke elementen in het verhaal zijn het stukje geschiedenis en het mystieke element. Wat Koster in haar verhaal omschrijft, is dat er herinneringen uit de Tweede Wereldoorlog te vinden zijn in Drenthe. Het belang van de herinnering aan deze tijd en het herdenken ervan wordt goed beschreven en is ook verbonden met het verhaal. Zo vindt Linde bijvoorbeeld een brief die geschreven is in die periode en maakt ze kennis met de Canadese acteur Ethan. Hij is in Drenthe om zich voor te bereiden op zijn rol in een film die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ethan wordt al snel een belangrijk persoon in het leven van Linde. Daarnaast gebeuren er ook een aantal onverklaarbare dingen waar Linde zich geen raad mee weet. Ziet ze dingen die er niet zijn? Daar maak je als lezer kennis met het mystieke element van het verhaal. Sommige lezers houden er niet van, maar ook als je geen fan van een mystiek randje bent, kom je alsnog tot conclusie dat het prachtig in het verhaal verwerkt zit en de geloofwaardigheid zeker niet afdoet.
De kleur van liefde is een boek die je niet zo makkelijk meer weglegt als je er eenmaal aan begonnen bent. Het sterke hoofdpersonage van Linde en het verrassende plot houden je vast tot de laatste bladzijde. Een waardige kennismaking met Elly Koster voor mij en ik kan niet wachten om meer van deze auteur te gaan lezen.
Ik las dit boek voor de buddyread op de We Love Feelgoodpagina van Hebban. Benieuwd naar het verslag? Kijk dan onder Wij zijn Hebban, naar We Love Feelgood.
2
Reageer op deze recensie