Lezersrecensie
Voor wie ik heb liefgehad
In Voor wie ik heb liefgehad krijgt de negentigjarige Louise Veldman op een dag een pakketje bezorgd in het verzorgingstehuis waar ze woont. Tot haar schrik bevat het pakketje al haar oude dagboeken. Ze wil ze meteen weggooien. Een confrontatie met het verleden, daar zit ze niet op te wachten. Fabio, haar favoriete verpleger, weet haar ervan te weerhouden en haar te overtuigen om de dagboeken samen te gaan lezen. Samen reizen ze af naar het verleden van Louise, naar de oorlog, naar alle mannen waarvan ze heeft gehouden en is kwijtgeraakt. Louise beleeft alles opnieuw.
Voor wie ik heb liefgehad is het eerste deel van een romanserie gebaseerd op het leven van Marcel Vaarmeijers moeder. Ik las dit boek op aanraden van Marieke van We Love Feelgood tijdens de MeiMannenMaand en wat ben ik blij dat zij mij dit boek heeft aangeraden! Ik ben eens tussen mijn gelezen boeken gaan snuffelen en kwam tot de conclusie dat ik overwegend boeken van vrouwelijke auteurs lees. Hoog tijd om daar verandering in te brengen, want ik heb dit boek met zo veel plezier gelezen. Vaarmeijer heeft een roman geschreven met serieuze onderwerpen, maar de manier waarop hij het beschrijft door de ogen van de negentigjarig Louise is niet alleen serieus, maar vaak ook hilarisch. We leren Louise kennen als een pittige, slimme dame met een indrukwekkend verleden. De schrijfstijl van Vaarmeijer is zo treffend dat je met dit boek kan lachen en huilen.
In eerste instantie begrijp je de reactie van Louise niet. Waarom zou je je oude dagboeken weggooien? Maar tijdens de reis naar het verleden krijg je daar steeds meer begrip voor. De reis die ze dankzij Fabio kan maken. De relatie tussen de verzorger en de oude vrouw is een bijzondere en prachtig beschreven. Zonder dat Fabio zelf aan het woord komt, merk je dat ze elkaar begrijpen.
De sprongen die gemaakt worden tussen het heden en verleden passen perfect in het verhaal. De timing is goed en zorgt ervoor dat je wilt doorlezen. Zowel het heden als het verleden vraagt om meer. De plottwist komt totaal onverwacht. Kan Louise vrede sluiten met het verleden? En wie stuurde haar de dagboeken? Ik heb echt genoten van dit boek. Het verhaal zal me nog lang bijblijven.
Voor wie ik heb liefgehad is het eerste deel van een romanserie gebaseerd op het leven van Marcel Vaarmeijers moeder. Ik las dit boek op aanraden van Marieke van We Love Feelgood tijdens de MeiMannenMaand en wat ben ik blij dat zij mij dit boek heeft aangeraden! Ik ben eens tussen mijn gelezen boeken gaan snuffelen en kwam tot de conclusie dat ik overwegend boeken van vrouwelijke auteurs lees. Hoog tijd om daar verandering in te brengen, want ik heb dit boek met zo veel plezier gelezen. Vaarmeijer heeft een roman geschreven met serieuze onderwerpen, maar de manier waarop hij het beschrijft door de ogen van de negentigjarig Louise is niet alleen serieus, maar vaak ook hilarisch. We leren Louise kennen als een pittige, slimme dame met een indrukwekkend verleden. De schrijfstijl van Vaarmeijer is zo treffend dat je met dit boek kan lachen en huilen.
In eerste instantie begrijp je de reactie van Louise niet. Waarom zou je je oude dagboeken weggooien? Maar tijdens de reis naar het verleden krijg je daar steeds meer begrip voor. De reis die ze dankzij Fabio kan maken. De relatie tussen de verzorger en de oude vrouw is een bijzondere en prachtig beschreven. Zonder dat Fabio zelf aan het woord komt, merk je dat ze elkaar begrijpen.
De sprongen die gemaakt worden tussen het heden en verleden passen perfect in het verhaal. De timing is goed en zorgt ervoor dat je wilt doorlezen. Zowel het heden als het verleden vraagt om meer. De plottwist komt totaal onverwacht. Kan Louise vrede sluiten met het verleden? En wie stuurde haar de dagboeken? Ik heb echt genoten van dit boek. Het verhaal zal me nog lang bijblijven.
1
Reageer op deze recensie