Lezersrecensie
Fijn verhaal maar toch een paar kritische punten
Het omslag is veelbelovend! Waar ik de cover van haar vorige boek De schaduw van mijn moeder een beetje saai vond, sprak deze mij wel aan. De felle kleurencombinatie brengt het zomergevoel over. Alhoewel de wegrennende vrouw wel erg bekend voorkomt ;) Maar uiteindelijk maakte het omslag en de tekst op de achterflap mij wel erg nieuwsgierig!
Ik houd heel erg van romans die zich in twee tijden afspelen dus dat was alvast een goede start. De verhaallijn van Chloë die in het heden zwanger is en vastzit in een beklemmend huwelijk en die van Maddy aan het begin van de Tweede Wereldoorlog waar ze op een landgoed leeft samen met haar zusje en haar tante en worstelt met de dood van haar vader. Al vrij snel komen deze twee personages in het heden samen maar hoe ze met elkaar verbonden zijn, blijft vrij lang (en ook te lang) onduidelijk. Ondanks dat het even duurde, kwam ze wel op een bijzondere manier samen.
In het begin raakte ik wat in de war van de vele personages die lang niet allemaal even belangrijk waren. Ik voelde vanaf het begin weinig voor het personage van Maddy en wat meer met Chloë. Wat mij betreft stak Chloë er ook echt bovenuit. Zij maakt een ontwikkeling door die een grote rol speelt in het verhaal en ik kreeg ook echt bewondering voor haar. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt en de situatie waar haar huwelijk zich in bevindt, wordt ze sterker en komt ze voor zichzelf op. Een krachtig personages waar het verhaal zeker niet zonder had gekund. Voor mijn gevoel bleef het verhaal van Maddy wat meer op de vlakte. Haar verhaallijn in het verleden sprak wel aan, maar kwam wat soms wat vaag over. Waarom ze op een bepaalde manier handelde of wat er door haar hoofd ging, was niet altijd even duidelijk. Daar had meer in kunnen zitten.
Ik ben een groot fan van verhaallijnen die zich in het heden en verleden afspelen en in dit verhaal merkte ik dat de verhaallijnen er door gedragen werden. Het creëerde spanning en tempo in het verhaal wat veel goed maakte omdat het verhaal op sommige punten wat minder was. Zoals in de ontwikkeling van sommige personages en niet overtuigende situaties. Vaak had ik, vooral in het begin, het gevoel alsof iets in het verhaal niet goed overkwam, of dat ik iets gemist had. Deze tijd- en perspectiefwisseling maakte een hoop goed.
Over het algemeen was het een fijn verhaal om te lezen, maar ik ben niet heel erg enthousiast. Dat het verhaal op een gegeven moment wat spannender werd vond ik wel een aangename verrassing en ik ben fan van Chloë, maar de punten die ik eerder aanstipte, zorgen er toch voor dat ik iets minder enthousiast ben. Ondanks dat ben ik ook wel nieuwsgierig geworden naar de eerste roman van Scott.
Ik houd heel erg van romans die zich in twee tijden afspelen dus dat was alvast een goede start. De verhaallijn van Chloë die in het heden zwanger is en vastzit in een beklemmend huwelijk en die van Maddy aan het begin van de Tweede Wereldoorlog waar ze op een landgoed leeft samen met haar zusje en haar tante en worstelt met de dood van haar vader. Al vrij snel komen deze twee personages in het heden samen maar hoe ze met elkaar verbonden zijn, blijft vrij lang (en ook te lang) onduidelijk. Ondanks dat het even duurde, kwam ze wel op een bijzondere manier samen.
In het begin raakte ik wat in de war van de vele personages die lang niet allemaal even belangrijk waren. Ik voelde vanaf het begin weinig voor het personage van Maddy en wat meer met Chloë. Wat mij betreft stak Chloë er ook echt bovenuit. Zij maakt een ontwikkeling door die een grote rol speelt in het verhaal en ik kreeg ook echt bewondering voor haar. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt en de situatie waar haar huwelijk zich in bevindt, wordt ze sterker en komt ze voor zichzelf op. Een krachtig personages waar het verhaal zeker niet zonder had gekund. Voor mijn gevoel bleef het verhaal van Maddy wat meer op de vlakte. Haar verhaallijn in het verleden sprak wel aan, maar kwam wat soms wat vaag over. Waarom ze op een bepaalde manier handelde of wat er door haar hoofd ging, was niet altijd even duidelijk. Daar had meer in kunnen zitten.
Ik ben een groot fan van verhaallijnen die zich in het heden en verleden afspelen en in dit verhaal merkte ik dat de verhaallijnen er door gedragen werden. Het creëerde spanning en tempo in het verhaal wat veel goed maakte omdat het verhaal op sommige punten wat minder was. Zoals in de ontwikkeling van sommige personages en niet overtuigende situaties. Vaak had ik, vooral in het begin, het gevoel alsof iets in het verhaal niet goed overkwam, of dat ik iets gemist had. Deze tijd- en perspectiefwisseling maakte een hoop goed.
Over het algemeen was het een fijn verhaal om te lezen, maar ik ben niet heel erg enthousiast. Dat het verhaal op een gegeven moment wat spannender werd vond ik wel een aangename verrassing en ik ben fan van Chloë, maar de punten die ik eerder aanstipte, zorgen er toch voor dat ik iets minder enthousiast ben. Ondanks dat ben ik ook wel nieuwsgierig geworden naar de eerste roman van Scott.
1
Reageer op deze recensie