Lezersrecensie
Worsteling met emoties
De structuur van asfalt is een indrukwekkend verhaal, geschreven door Hans Leduc, die zelf de hoofdpersoon is in dit autobiografische verhaal.
Al snel kom je als lezer erachter dat Hans moeite heeft in de omgang met andere mensen, maar dat zelf niet altijd beseft. Zodra hij uit zijn werk thuis komt, is hij het liefste met de natuur bezig, m.n. vogels. Dit biedt hem rust. Als zijn zoon Jasper op school aansluit- en leerproblemen begint te krijgen trekt hij zich steeds meer terug in zichzelf en begint een ware worsteling met emoties. Voor zijn vrouw Sarah is dit niet altijd even makkelijk. Als dan de diagnose autismespectrumstoornis bij Jasper gesteld wordt is dit voor Hans moeilijk te aanvaarden. Dit is het begin van een zoektocht naar hoe Jasper het beste geholpen kan worden, maar ook een pijnlijke herkenning van Hans zijn jeugd en studietijd waarin hij zich afzonderde.Langzaam maar zeker komt dan bij Hans de behoefte om getest te worden op autisme. Zo leer je Hans kennen en hoe hij functioneert in de maatschappij en wenselijk gedrag vertoont. In zijn wiskundig universum heerst orde en voorspelbaarheid, rust en tijd. Deze zin wordt duidelijker, naarmate je zijn karakter leert kennen. Hij wil alles onder controle hebben, is een introverte man, die houdt van de natuur, werkt als projectmanager, succesvol is, maar moeite heeft met de omgang met andere mensen. Zijn onzekerheden, angsten, schuldgevoelens en waanideeën beleef je als lezer zeer intens. Ook zijn pijn van binnen en zijn eenzaamheid komen behoorlijk binnen!
Het verhaal van Hans is heel herkenbaar vooral voor diegenen die zelf met autisme te maken hebben. Op een ingetogen manier heeft Hans Leduc de lezer een inkijkje gegeven in zijn leven. Hans zijn verhaal is een zoektocht naar hulp en erkenning. De structuur van asfalt geeft mensen inzichten in, hoe het leven met autisme er uit ziet en kan zeker bijdragen aan het begrijpen van mensen met autisme.
Al snel kom je als lezer erachter dat Hans moeite heeft in de omgang met andere mensen, maar dat zelf niet altijd beseft. Zodra hij uit zijn werk thuis komt, is hij het liefste met de natuur bezig, m.n. vogels. Dit biedt hem rust. Als zijn zoon Jasper op school aansluit- en leerproblemen begint te krijgen trekt hij zich steeds meer terug in zichzelf en begint een ware worsteling met emoties. Voor zijn vrouw Sarah is dit niet altijd even makkelijk. Als dan de diagnose autismespectrumstoornis bij Jasper gesteld wordt is dit voor Hans moeilijk te aanvaarden. Dit is het begin van een zoektocht naar hoe Jasper het beste geholpen kan worden, maar ook een pijnlijke herkenning van Hans zijn jeugd en studietijd waarin hij zich afzonderde.Langzaam maar zeker komt dan bij Hans de behoefte om getest te worden op autisme. Zo leer je Hans kennen en hoe hij functioneert in de maatschappij en wenselijk gedrag vertoont. In zijn wiskundig universum heerst orde en voorspelbaarheid, rust en tijd. Deze zin wordt duidelijker, naarmate je zijn karakter leert kennen. Hij wil alles onder controle hebben, is een introverte man, die houdt van de natuur, werkt als projectmanager, succesvol is, maar moeite heeft met de omgang met andere mensen. Zijn onzekerheden, angsten, schuldgevoelens en waanideeën beleef je als lezer zeer intens. Ook zijn pijn van binnen en zijn eenzaamheid komen behoorlijk binnen!
Het verhaal van Hans is heel herkenbaar vooral voor diegenen die zelf met autisme te maken hebben. Op een ingetogen manier heeft Hans Leduc de lezer een inkijkje gegeven in zijn leven. Hans zijn verhaal is een zoektocht naar hulp en erkenning. De structuur van asfalt geeft mensen inzichten in, hoe het leven met autisme er uit ziet en kan zeker bijdragen aan het begrijpen van mensen met autisme.
3
Reageer op deze recensie