Een thriller buiten de gebaande paden, een verrassende omgeving

Na haar succesvolle reeks rond Jessica Haider en de meer recente Ijssel-trilogie, schrijft Corine Hartman met Een duister pad een eerste deel van een nieuwe serie. Ze heeft er wederom voor gekozen om een maatschappelijk thema aan te stippen. Het gebruik van antidepressiva bij jongeren en de gevolgen daarvan.

Hoofdpersoon in Een duister pad is Faye van Laar. Zoals ze het zelf zegt, woont ze in een kasteel. Dat is kasteel is Groot Loenen, een psychiatrische inrichting op de Hoge Veluwe. Ze woon daar samen met 'haar familie'' zoals ze het zelf zegt. De instelling wordt geleidt door haar vader Julius van Laar. Hij verafschuwt het gebruik van antidepressiva en strijdt tegen fabrikant Pharmaco die het product Seroxat op de markt brengt. Dan verdwijnt de nieuwe mede-bewoonster Emilie al na één dag, ze dacht dat ze achtervolgt werd en Faye besluit op onderzoek uit te gaan.

De spanning in het verhaal is praktisch vanaf de eerste bladzijde direct voelbaar. Vele vragen roepen de personen in het verhaal op en maken je nieuwsgierig naar meer. Niet alleen hoofdpersonage Faye, al is zij wel een heel interessante vrouw waar je slecht hoogte van krijgt, maar ook de andere personen en organisaties. Hoe verhouden zij zich tot elkaar en welke belangen spelen er. Tot welk kamp ten opzichte van het gebruik van antidepressiva behoren zij en tot welke grens zijn zij bereid te gaan.

Zoals gewend van Corine Hartman is het een heel direct en vlot geschreven boek. Een ware 'pageturner' om het maar even in het Engels te zeggen. Interessante gebeurtenissen en wendingen volgen elkaar in rap tempo op en geven je als lezer amper de tijd om adem te halen, je wordt direct weer meegesleurd in het verhaal. Het plot is spannend en totaal niet voorspelbaar, regelmatig weet Hartman te verrassen en direct weer door te pakken. De 370 bladzijden zijn voorbij voor je het weet en het liefst zou je direct verder willen lezen. Niet alle vragen worden beantwoord en dat maakt het juist zo origineel, er blijft iets over om te gissen en je eigen conclusie te trekken.

Faye is een intrigerende jongedame, een interessant personage, die alles net even anders doet als de meeste mensen zouden doen. Ze is krachtig en sterk, maar tegelijkertijd voel je ook medelijden voor haar. Haar leven is niet makkelijk en het gevecht is nog steeds niet voorbij. Corine Hartman heeft een perfecte balans gevonden tussen deze twee kanten van Faye en de andere personages sluiten daar perfect bij aan. Met deze personages zal dit wederom een goede en interessante serie worden.

Een duister pad is een psychologische thriller, maar wel met veel meer 'actie' als bijvoorbeeld de Ijssel-trilogie. Rechercheur Simon te Bresser heeft naast Faye de grootste rol in het plot en de ontknoping van de vermissingszaak. Het draait zeker niet alleen om het gebruik van antidepressiva onder de loep te nemen. Een duister pad is veel meer dan dat, het is een spannende pageturner met onverwachte wendingen. Corine Hartman heeft een originele thriller geschreven buiten de gebaande paden, in een totaal verrassende omgeving.