Een landhuis vol geheimen

Een oud landhuis om van te houden. Vervallen, maar statig en elegant in zijn vervlogen schoonheid. Twee zusters die het bewonen: Ella, lief en huiselijk en Roberta, stug, stijf en ontoegankelijk. Dat alles in een lieflijke setting van prachtige natuur en buitenleven, midden in het dorpje waar alle dorpelingen nauwe contacten met elkaar onderhouden. Maar er is meer. Zoals altijd in kleine gemeenschappen, onder de oppervlakte van rurale gezelligheid broeit er van alles, intriges, roddels, goed bewaarde geheimen, dingen die het daglicht niet kunnen verdragen.  

De twee zusters hebben al jarenlang ruzie en ze wisselen geen woord met elkaar. De communicatie beperkt zich tot het wisselen van handgeschreven briefjes. In het verleden is iets verschrikkelijks gebeurd, iets, wat de relatie tussen Ella en Roberta voor altijd heeft ontwricht.  

En dan het klooster. Tussen eeuwenoude muren bewaakt een aantal nonnen een geheim van geadopteerde baby’s van ongehuwde moeders. Zijn de adopties gedwongen geweest? Zijn alle doodgeboren kindjes werkelijk doodgeboren? Een Amerikaanse vrouw, Debbie Kading, bezoekt het dorp op zoek naar de waarheid over haar adoptie. Zij is ongeneeslijk ziek en haar laatste wens is om haar echte moeder te vinden en misschien zelfs ontmoeten. De sporen hebben haar geleid naar het klooster waar ze weinig medewerking vindt. Alle documenten zijn verloren gegaan. Is dat de waarheid?  

Ella en Debbie ontmoeten elkaar en raken bevriend. Ella probeert de grote financiële problemen waarin beide zusters verkeren het hoofd te bieden door van de oude balzaal een café te maken en vindt in Debbie een enthousiast hulpje. Iedereen in het boek houdt iets geheim en worstelt met trauma’s opgelopen in het verleden. Langzaam ontvouwt zich de werkelijkheid achter de pastorale idylle. Het huwelijk van Ella, het tragisch verlies van haar kinderen, de dood van haar man. De rol die haar zuster Roberta hierin heeft gespeeld. Parallel komt Debbie ook tot een aantal onthullingen.  

Ann O’Loughlin vertelt het verhaal van twee zusters in een rustig voortkabbelende taal, helder en duidelijk. Haar journalistieke achtergrond (zij schrijft voor de Irish Examiner) is merkbaar. Het basis verhaal is dan ook boeiend en doet de lezer verlangen naar meer. Ergens halverwege wordt het verhaal toch ongeloofwaardig, voornamelijk door het opstapelen van tragedies van de hoofdpersonages. Mede hierdoor blijven de personages eendimensionaal en vlak. Ook het onderzoek naar misstanden in het klooster ontbreekt het aan de geloofwaardigheid. Het lijkt met vlagen, alsof de schrijfster niet kon besluiten om de nonnen een echt onsympathieke rol te geven en daardoor bleef ze tussenin hangen: wat er voorgevallen is, is meer een foutje zonder slechte bedoelingen dan een misdaad.  

De geheimen van Roscarburry Hall is een feelgood roman die de lezer niet met een goed gevoel achterlaat. Dit komt hoofdzakelijk door ongeloofwaardige personages en een te geconstrueerd aandoend verhaal waardoor het de lezer onmogelijk wordt om met de personages en hun lotgevallen mee te leven. De prachtige en levendige natuur en de liefdevolle manier van schrijven waardoor het oude landhuis werkelijk van de pagina’s oprijst, maken De geheimen van Roscarburry Hall toch de moeite waard om te lezen.