Dit trilogieboek is prima los te lezen, maar niet geschikt voor de lezer die gewoon even iets wil weglezen

Met het openslaan van De Grens wordt pas duidelijk dat het gaat om het afsluitende deel van een trilogie, iets wat niet duidelijk is gecommuniceerd door de uitgeverij. Winslow opent zelf met een korte uitleg en dan blijkt zelfs dat het eerste deel van de trilogie (Power of the dog) nooit in het nederlands is verschenen. Met een knallende proloog opent Winslow het verhaal, waarbij hoofdpersonage Keller in een schietpartij verzeild raakt. Daarna volgt er een zeer gedetailleerd eerste deel van het boek waarin je als lezer alles te weten komt over de kartelvorming in Mexico. Wie is leider waarvan, welke (familie)banden liggen er tussen de personen en kartels en waar zit de macht. Dit is helaas erg veel droge materie waarbij, door de mate van gedetailleerdheid, de snelheid van lezen erg laag komt te liggen als je het goed wilt kunnen volgen. Toch weet Winslow ook in dit deel van het boek voldoende te boeien om door te willen lezen. Hoofdpersonage Art Keller is in dit boek directeur van de DEA, waarin hij een duidelijke eigen lijn uit gaat zetten. Het is een man die weet wat hij wil en daarvoor gaat, ook als dit absoluut niet is wat de politiek macht wil. Ergens roept hij wel het idee op van een vos die wel zijn haren maar niet zijn streken verliest, die met zijn beide voeten in de klei blijft staan ondanks dat hij één van de hoogste posities in het land bekleedt en een man die leiding geeft door te vertrouwen op de mensen in de praktijk. Na ongeveer een derde van de 750 pagina’s krijgt het verhaal meer vaart omdat het meer gaat draaien om het hier en nu dan het schetsen van het kartel in al zijn vormen. Winslow voert wel veel verhaallijnen op, die niet alle evenveel toevoegen aan het verhaal. Zo is er een zeer intrigerend verhaal over de jonge Nico die als migrant onderweg gaat, maar de echte link met het plot lijkt wat gezocht over te komen. Dit soort verhaallijnen zorgen weliswaar voor een 3d beeld van het leven met en voor drugs maar zorgen ook voor een enorme dikte van het boek. Een echte spanningsboog kun je in dit boek, ook al valt het onder het genre thriller, dan ook niet echt zo benoemen. Maar de wijze waarop Winslow de aandacht weet vast te houden omdat je wil weten of Keller zijn doel zal bereiken is een goede reden om dit boek zeker niet links te laten liggen.