Jussi Adler-Olsen doet het weer!
Jussi Adler-Olsen wil volgens eigen zeggen als auteur de lezer niet onderschatten. Met De grenzeloze levert hij hiervan een uitstekend voorbeeld. Het is het meest recente boek in de serie Q, de cold case-serie rond Carl Mørck en zijn medewerkers, Assad en Rose. Jussi Adler-Olsen is van veel markten thuis. Hij studeerde bijvoorbeeld geneeskunde, kennis die hij verwerkte in De grenzeloze.
In het verhaal komt de studente Alberte Goldschmid in november 1997 op het eiland Bornholm om het leven. Christian Habersaat, agent bij de lokale politie, zorgt er 17 jaar later voor dat de onopgeloste zaak bij de afdeling Q terechtkomt, net voor hij zichzelf van het leven berooft. De politieman was verbitterd omwille van de oude, onopgeloste moordzaak. Het cold case-team van Carl Mørck besluit de zaak te heropenen. Ze beginnen ter plaatse het onderzoek van voren af aan. In 1997 verbleef de charismatische sekteleider Atu Abanshamash Dumuzi ook op het eiland toen hij zijn natuurabsorptieleer ontwikkelde. Hij had een onweerstaanbare aantrekkingskracht op de plaatselijke meisjes, net als op Alberte. Is er een verband tussen zijn aanwezigheid en de dood van het meisje? Zullen Carl Mørck en zijn team de toedracht van de tragische gebeurtenis achterhalen?
De grenzeloze begint bij de zelfmoord van Habersaat en het team Q dat de zaak opneemt. Daarnaast volgt de lezer de gebeurtenissen in het Natuurabsorptiecentrum op. Deze verhaallijnen starten onafhankelijk van elkaar, maar worden langzaam maar zeker met elkaar verweven. Tussendoor krijgt de lezer flarden van de persoonlijke levens van Carl Mørck, Rose en Assad te zien. Het thema van De grenzeloze ontwikkelt zich rond de Natuurabsorptieacademie van de goeroe Atu Abanshamash Dumuzi. Atu is de spirituele leider die een religieuze leer rond de holistische benadering van de natuur verkondigt. De mooie Pirjo is zijn vrouwelijke rechterhand, denktank, organisator en coördinator. Als er wat gebeurt dat niet haar zin is, reageert ze als een spin die een vlieg verstrikt in haar web. Daarbij zijn de persoonlijke verhalen van de hoofdpersonages in De grenzeloze nog steeds niet uitverteld. Bovendien blijven de protagonisten mateloos interessant. Carl Mørck wordt weer geconfronteerd met zijn schimmige rol in een overval die verkeerd afliep, waarbij zijn collega verlamd werd. Rond het personage van Assad, afkomstig uit het Midden-Oosten, hangt nog steeds een waas van geheimzinnigheid. Assad blijkt vaardigheden te bezitten die bij een westerling niet gauw voorkomen. Daarnaast heeft Carl Mørck het gevoel dat hij niet goed weet wat hij met Rose aan moet. Dat gevoel wordt overigens uitstekend op de lezers overgebracht. Fans van de serie Q zijn dit vaste stramien gewend. Zoals in de overige boeken uit de serie Q, geeft Jussi Adler-Olsen De grenzeloze een komische ondertoon mee. De versprekingen van Assad onder andere, zijn hilarisch.
“Waarom zei ze dat over die rivier waar ze over weg wilde schaatsen?” vroeg Assad. “Weten we of ze een tijdje in het pierewiethuis heeft gezeten?”
Jussi Adler-Olsen gaat prat op zijn accurate research van landschappen en locaties. Zoals in zijn overige boeken wordt in De grenzeloze het decor gedetailleerd beschreven. De mooie omgeving speelt zelfs een bepalende rol, als deel van de natuurabsorptieleer van Atu.
Met andere woorden, De grenzeloze is een erg gelaagd verhaal. Het oplossen van de mysterieuze dood van Alberte door het team Q is een genot om te lezen. Verder zijn de persoonlijke verhalen van de hoofdpersonages nog altijd in ontwikkeling. Jussi Adler-Olsen is daarom vast nog niet uitverteld, wat goed nieuws is voor de lezer.
Reageer op deze recensie