Voorbij de klassieke geneeskunde

In De nieuwe dokter houdt huisarts en auteur Jutta Borms een pleidooi voor een holistische aanpak van de geneeskunde. Ze pleit voor een samenwerking met de klassieke geneeskunde en probeert de onwetendheid van patiënten en collega’s om te buigen naar nieuwgierigheid en openheid. In haar boek promoot ze voeling met de eigen gezondheid en de nodige dosis zelfliefde.

Het boek begint met het eigen verhaal van Borms. Hierin vertelt ze hoe ze zelf te maken kreeg met een burn-out en hoe ze met het nodige scepticisme de eerste stappen richting holistische geneeskunde zette, hoe haar collega’s reageerden en waar ze steun vond om zoveel mogelijk kennis te vergaren en te leren hoe ze die moest toepassen. Vervolgens legt ze het verschil uit tussen klassieke en holistische geneeskunde en wat de basisregels van de holistische aanpak zijn. Dit gebeurt allemaal in vrij heldere taal, al sluipt er hier en daar wat medisch jargon het boek binnen en lijkt het alsof Borms zich op dat moment eerder naar collega-artsen richt dan naar de gewone lezer. Het overgrote deel van het betoog van de auteur is echter prima te volgen zonder medische achtergrond.

Wanneer het over holistische geneeskunde gaat, komen onderwerpen ter sprake die gaan van het belang van voeding en beweging, biopunctuur, neuraaltherapie kinesiologie en Chinese geneeskunde tot SCIO-metingen en chakra’s. Voor wie vooral dat laatste wat zweverig klinkt, moet weten dat Borms hier wel regelmatig naar verwijst in de casussen die ze in het laatste deel van haar boek brengt, maar dat er niet de nadruk op gelegd wordt. Borms slaagt erin om de holistische geneeskunde met de nodige openheid voor te stellen voor iedereen en haar ideeën en de manier waarop ze die inzet in haar eigen praktijk uiteen te zetten zonder ze overduidelijk te willen opdringen. In een paar paragrafen is de frustratie van de auteur wel voelbaar in verband met andere dokters die weigeren verder te kijken dan de klassieke geneeskunde.

Tien overzichtelijke casussen bieden inzicht in de behandelwijze van een aantal gangbare klachten zoals astma, migraine, reuma, stress, vermoeidheid en allergie. Jutta Borms doet dat aan de hand van patiëntenverhalen, ze geeft hun historiek weer, medicijngebruik en het actieplan waaraan ze de patiënt onderwerpt. Verder vergelijkt ze de klassieke aanpak met de holistische, geeft ze mogelijke oorzaken van de klacht en tips om die aan te pakken. Of de lezer er werkelijk iets aan heeft om te weten welke medicijnen een bepaalde patiënt allemaal gebruikt, is maar de vraag. Wat vooral opvalt is dat dit er doorgaans heel wat zijn. Voor de professionele zorgverlener is het wellicht interessantere informatie.  

Het betoog van Borms wordt afgewisseld met mantra’s en foto’s van de auteur. Ze stralen de rust uit die ze de lezer wil meegeven en verdelen het geheel in behapbare stukken tekst die niet veel leesinspanning vergen. De opmaak is verder vrij sober met titels en kadertjes in pasteltinten.  

De nieuwe dokter is het soort boek waar even tijd voor genomen moet worden om rustig door te lezen, maar dat zich in het laatste gedeelte ook prima leent tot het lezen van individuele casussen. De auteur vertelt een boeiend verhaal dat vooral mensen met algemene klachten die steeds botsen op de grenzen van de klassieke geneeskunde zal aanspreken, al wil Borms graag vermijden dat patiënten de holistische geneeskunde als laatste redmiddel zien. Voorkomen blijft immers beter dan genezen. De praktische tools die Jutta Borms de lezer biedt, zijn beperkt en mochten meer uitgebreid. De visie die ze heeft is echter transparant en concreet. De holistische geneeskunde wordt er toegankelijker door.