Het verhaal dwaalt maar in het rond

Ik weet eigenlijk niet wat ik moest verwachten van dit boek. Descendants heb ik nog nooit gekeken (eigenlijk geen van de TV-Disney-films), dus de personages kende niet. Het enige wat ik wist was dat dit boek op een fanfictie scheen te lijken. En is dat zo? Ja.

Wie besloten heeft om deze boeken te laten publiceren vind ik nog steeds bijzonder, omdat het ontzettend, ontzettend slecht is geschreven. Laat ik zeggen, zo slecht en kinderlijk dat het mij nog steeds een raadsel is wie bedacht heeft om dit Young Adult te noemen. Niet dat YA-boeken altijd goed geschreven moeten zijn, maar het was hier zo abnormaal slecht dat het leek alsof een kind het had geschreven.

Melissa de la Cruz is geen slechte schrijver (ik heb Girl Stays in the Picture gelezen en die was wel oké), maar hier heeft ze waarschijnlijk bedacht dat het niet fantastisch hoefde te zijn omdat het voor kinderen was. Hoop ik.

Het idee van het verhaal is leuk, maar de uitwerking? Vreselijk. Tijdens het kennismaken met de personages zie je dat Melissa zoveel mogelijk verwijzingen naar sprookjes in het verhaal heeft geprobeerd te stoppen. Hierdoor werd het fanfictie-gevoel vergroot. Ook gebeurde alles in het verhaal snel achter elkaar, zonder enige diepgang, waardoor het nog meer op een fanfictie leek. Eigenlijk is dat het gewoon. Dwaaleiland is een gepubliceerde fanfictie.

Ik snap wel waarom het verhaal zo opbouwend is, omdat het als prequel van de Descendants-film moet dienen, maar dat het zo slecht en oppervlakkig moest zijn hoefde helemaal niet.

Raad ik je aan om dit boek te lezen? Eerlijk gezegd niet, maar als je Disney-fan bent misschien wel? Laat ik maar Descendants-fan zeggen. Dan beledig ik denk ik niemand. Waar zouden de andere boeken trouwens over gaan? Huh.

Heb jij Dwaaleiland gelezen?