Stofzuigen met een mammoet-baby

“Er was eens een dinosaurus,
zijn naam was Kees van Dijk.
Hij woonde met zijn vrouw Marie
In de buurt van Waterswijk.”  

Zo begint het nieuwste prentenboek van Elle van Lieshout en Erik van Os, met de wonderlijke titel Kees van Dijk. Over een heel gewoon dinosaurussen-gezin bestaande uit vader, moeder, twee kinderen. Er wordt gewerkt, gezwommen, gespeeld en gegeten. Maar dan net even anders. Vader gaat op jacht, moeder stofzuigt met een baby-mammoet, op het menu staat een grote krokodil, waarvan na het eten de botjes als een puzzel weer in elkaar worden gezet.

Maar wanneer Kees van Dijk begint te vertellen, gaan alle remmen los: hij schetst een toekomstige wereld die verdacht veel op de onze lijkt. Met het aanstekelijke gevoel voor overdrijving die goede verhalenvertellers onderscheidt, vertelt hij over lichtgevende bergen, beesten zonder vacht die dingen maken,
“die uit zichzelf bewogen,
konden rijden, konden varen,
en zelfs als vogels vlogen.”  

Moeder vindt het allemaal maar onzin.
“Kom Kees, hou op, en haal
geen gekke dingen in  je hoofd.
Geen dino hier op aarde
die die flauwekul gelooft!”  

De auteurs zijn in dit boek helemaal los gegaan, maar een minstens zo grote rol is weggelegd voor de illustrator, Jan Jutte. Hij vertaalt de woorden in beelden die verder gaan, die beide werelden verbinden en de familie tot leven laat komen. In de kleurige platen vol wonderlijke landschappen, insecten, planten en dieren krijgt de dinosaurussen-familie karakter. Met zware contouren, sjabloontekeningen, vrolijke kleuren en verwijzingen naar oude (rots-)tekeningen en moderne kunst (Picasso, Miro) maakt het prentenboek een feest voor het oog.

Een heerlijk boek om steeds weer te lezen en te bekijken, voor kinderen vanaf een jaar of vier. Met als extraatje een poster met de uitvergrote schutbladillustratie, die om het boek heen gevouwen zit bij wijze van 'stofomslag'.

Elle van Lieshout en Erik van Os hebben al veel kinderboeken op hun naam staan, ze schrijven veel samen. Soms schrijven ze in opdracht, bijvoorbeeld voor educatieve uitgevers als Zwijsen, maar ze hebben ook al een aantal prentenboeken op hun naam staan, zoals Schatje en Scheetje. Dat was overigens hun honderdste boek! Elle en Erik schrijven veel poëzie, o.a. voor Plint en een kloeke bundel over beroepen: Ik weet wat ik worden wil (Gottmer, 2008). Meer informatie over dit schrijversduo is te vinden op hun originele en informatieve website.


Beertje Pippeloentje (Querido, 1983) was het eerste kinderboek dat Jan Jutte illustreerde. Sindsdien won hij vele prijzen, o.a. een Gouden Penseel voor Tien stoute katjes (met Mensje van Keulen) en voor Een muts voor de maan (Sjoerd Kuyper). Meer over zijn werk vind je op de website.