unieke (lees)ervaring

'Het Kaartenhuis' had al enige tijd mijn aandacht, en uiteindelijk ben ik er dan toch aan begonnen. Vanaf de eerste bladzijde kon ik het niet meer wegleggen. Wat een klasse vertoont Danielewski in dit boek. Het deed me een beetje denken aan 'the blair witch project'. Hiermee bedoel ik dat het leest als een documentaire en dat de auteur het klaarspeelt om iets wat onmogelijk is, toch mogelijk en aanneembar te laten lijken. En dat puur en alleen door de manier van vertellen, de bronvermeldingen, de verwijzigingen en de zijsprongetjes. Ongelofelijk knap, maar bovendien inventief gedaan. Het beste punt van dit werk is dat het je na laat denken over de vragen die het oproept (vragen die voor iedereen verschillend zullen zijn). Vragen over de dood, het leven en eigenlijk alles wat daar tussen ligt. Aanrader is trouwens ook de briefwisseling tussen Johnny en zijn moeder, waarin we een blik in het hoofd werpen van iemand die geestelijk naar de rand van de afgrond schuifelt. Uniek, emotioneel en meeslepend tegelijk. Een waar meesterwerk, anders kan ik het niet omschrijven. Ren nu nog naar de winkel en laat het je overkomen...