Wat je van ver haalt, is lekker

De kaft komt je tegemoet. Je kan er eigenlijk niet omheen. Lichtgevender zijn ze er niet. Dit maakt nieuwsgierig. En wat blijkt, bij elke bladzijde die je omslaat, wordt de nieuwsgierigheid alleen maar groter. Recepten uit Tokyo laat je een nieuwe wereld zien (wanneer je natuurlijk nog nooit de kans hebt gehad om Tokyo te bezoeken).
Maori Murota  neemt je in zes hoofdstukken mee door de culinaire wereld van Japan, die dus zeker niet alleen bestaat uit sushi (enkel vier bladzijdes in dit boek). Er wordt gebruik gemaakt van heel veel mooie foto’s. Naast de recepten zijn er bijvoorbeeld foto’s van sobamakers, tapasbarretjes, de markt en foto’s van bij mensen thuis. Op reis vanuit je eigen keuken.

In hoofdstuk 1 komt het ontbijt aan de orde. Een ruime beschrijving over het klaarmaken van het belangrijkste onderdeel, de rijst. De tofu komt ook in al zijn verschijningsvormen aan bod. Bij het lezen van de recepten en het bekijken van de foto’s krijg je wel in de gaten dat de boodschappen een uitdaging gaan worden: gedroogde bonitovlokken, gele, witte en rode miso, zeewier in allerlei vormen, nato, mirin, sake en shichimi. Om er maar een paar te noemen.  Dus alleen met het kopen van dit boek ben je nog niet klaar met de investering. Je moet nog naar China Town. Hebben we eigenlijk een Japanese Town in Nederland?
In hoofdstuk 2 wordt de lunch besproken die vooral bestaat uit noedelgerechten, die kan je eten met eend, eieren, vis, kip en groentes. Vele verschillende bereidingen.
De Bentobox wordt door Japanners overal mee naar toegenomen. Dit is echt het meest ideale en voedzame lunchpakketje dat je je kan voorstellen. Allerlei gedaantes worden besproken in hoofdstuk 3.
En dan leuk, midden in het boek, de Oyatsu, de zoete tussendoortjes. De desserts, cakes en koekjes een keer middenin in plaats van altijd als laatste hoofdstuk.
Na het maken van groen en zwart ijs gaan we verder met mooie kleine gerechten uit de tapasbar. Een belangrijk onderdeel daar de bevolking hard werkt, om de florissante economie hoog te houden. Bars waar je naast een glas alcohol een hapje kan eten, blijken er dan ook ontelbaar veel te zijn. Eén van de gerechten uit dit hoofdstuk staat hieronder weergegeven, kipballetjes.
Het laatste hoofdstuk bespreekt de familiekeuken. Hier vind je dan de enige sushi op huiselijke manier en verder salades, gestoofd of gepaneerd vlees en gemarineerde of gepocheerde vis.
Alles ziet er gezond en licht uit.

Tsukuné – Kipballetjes
Voor 4 personen
Voorbereiding 15 minuten
Bereiding 10 minuten

400 g kipgehakt
een stukje gemberwortel van 2 cm, geraspt
2 lente-uien, fijngesnipperd
1 el sojasaus
1 el mirin (zoete rijstwijn, bij Aziatische winkels)
1 tl sesamolie
1/3 ei
1 tl maïzena
zonnebloemolie

Saus:
50 ml sojasaus
50 ml mirin
1 el rietsuiker
1 el oestersaus
1 teentje knoflook, grof geplet
1 kakelverse eierdooier (naar keuze)

Doe de kip, gemberwortel, en lente-uien in een grote kom. Meng alles goed tot een gladde en homogene textuur. Voeg de rest van de ingrediënten, behalve de zonnebloemolie, toe en meng alles goed. Maak er balletjes met een doorsnee van circa 2 cm, om er na het bakken yakitorispiesjes van te maken, of maak er iets grotere balletjes van, zoals op de foto (circa 4 tot  5 cm).
Verhit een laagje zonnebloemolie in een koekenpan. Bak de balletjes op matig vuur tot ze goudbruin zijn. Draai ze om, leg het deksel op de pan en bak de balletjes helemaal gaar. Schenk de saus in de pan. Verhit op hoog vuur tot hij dik wordt. Bedek de balletjes met de saus door ze rond te draaien (let op, de saus brandt snel aan). Haal de knoflook eruit en serveer meteen.

De  kakelverse eierdooier komt niet meer terug in het recept. Je ziet hem echt wel glimmen op de foto, daar ligt hij gewoon rauwe naast de kipballetjes. Lekker om te dopen?
Eigenlijk zal het boek vier sterren moeten krijgen omdat het absoluut niet eenvoudig is om alle ingrediënten in te kopen. Het blijft een zoektocht of je moet flink betalen voor verzendkosten bij aanschaf via het internet.
Toch is het boek vijf sterren waard, omdat de recepten (na het uitproberen van vijf verschillende) zo duidelijk zijn, het huis uren naar onbekende, goddelijke geuren ruikt en alles uiteindelijk uitstekend smaakt.
En hé, een zoektocht voor het aan tafel kunnen gaan, is toch ook leuk?!