Interessant (na-)oorlogsverhaal met een fijne schrijfstijl

Het verhaal gaat over Sarah en Hannah, oma en kleindochter. Net na de oorlog maakte Sarah de reis per boot van Australië naar Amerika, om daar een heel nieuw leven op te bouwen. Nu maken ze de reis in omgekeerde richting. Terug naar het geboorteland van Sarah. Onderweg vertelt ze haar kleindochter de ene na de andere herinnering. Over hoe ze van het platteland naar Sydney verhuisde, hoe ze daar aan het werk kwam, soldaten leerde kennen (Yankees) en er uiteindelijk met eentje trouwde en deze dus achterna reisde naar Amerika.

Een mooi verhaal over het leven in en de nasleep van de oorlog en het onderwerp oorlogsbruiden, waar ik nog niet eerder een boek over had gelezen. Het verhaal kent twee perspectieven, het verleden waarin Sarah in Australië woont en de overtocht maakt naar Amerika en het heden, waarin oma het verhaal vertelt aan Hannah, die zelf ook zo haar problemen heeft. Uiteindelijk kom je van Sarah zo’n beetje alles te weten en is het een soort eind goed al goed. Precies dat gedeelte mis ik wel bij de verhaallijn van Hannah. Ze heeft zo haar problemen en hoe ze aan die problemen komt, wordt wel aardig duidelijk. Of ze deze problemen ook weet op te lossen en hoe het haar verder vergaat, blijft open. Ook het korte liefdesavontuur wat plaats vindt op de boot tussen Hannah en de tweede stuurman heeft een open einde.

Het verhaal leest gemakkelijk weg en doet me denken aan de schrijfstijl van Simone van der Vlugt. Het is allemaal erg beschrijvend en vertellend en dat maakt dat je vanaf de eerste bladzijde meteen in het verhaal zit.

Een (volgens mij) goede weergave over het leven van een oorlogsbruid. Over de eenzaamheid en de lange barre toch die er voor nodig was om herenigd te worden met een man die je eigenlijk nauwelijks kent. Een interessant verhaal dat goed is neergezet en dat een zeer fijne schrijfstijl heeft.