Lezersrecensie
Hoop, geloof en liefde
Twintig regels liefde van Rowan Coleman kent drie afwisselende verhaallijnen. Het verhaal van Stella en Vincent, het verhaal van Hugh en Sarah en het verhaal van Hope en Ben.
Een speciale rol is weggelegd voor de zwarte kat in het verhaal, die de verbindende factor speelt tussen de verhaallijnen. Hij heeft dan ook drie verschillende namen in het boek: Jake, Ninja en Shadow.
De titel doet misschien vermoeden dat het een liefdesverhaal is, maar niets is minder waar. Naast liefde spelen thema’s als ziekte, dood en verlies een rol. Stella is in zekere zin de hoofdpersoon en zij werkt in een hospice. Zij draait alleen maar nachtdiensten, omdat ze haar huis ontvlucht. Thuis leeft zij namelijk met Vincent, een militair die tijdens een missie gewond is geraakt en daarbij zijn been heeft verloren en sindsdien erg veranderd is. Stella schrijft brieven. Dit doet ze voor haar patiënten die in hun laatste levensfase zitten. Stella bezorgt de brieven wanneer de patiënten overleden zijn.
Om de zoveel bladzijdes lees je zo’n brief, te herkennen aan het andere lettertype. De brieven van personen die geen rol hebben in het verhaal, hebben voor mij geen toegevoegde waarde. Het maakte me alleen maar verward, omdat ik over personen en namen las, die mij niet bekend voorkwamen. Het was voor mij genoeg geweest wanneer de auteur het bij de brieven had gelaten die er echt toe doen. Door de drie verschillende verhaallijnen, krijg je namelijk al met genoeg personages en namen te maken. Zeker in het begin moest ik daar erg aan wennen. Als je eenmaal in het verhaal zit, is het een welkome afwisseling.
Het verhaal is ontroerend, maar niet zo emotioneel dat ik ook echt een traantje heb gelaten. Wel heeft het boek mij na laten denken en dan vooral over dat eerlijkheid het langste duurt en dat het leven zomaar ineens voorbij kan zijn, dus dat je eruit moet halen wat erin zit en dat je vooral lief moet hebben. Je gaat uiteindelijk, ik ten minste wel, van alle personages houden en gelukkig is er voor iedereen een happy ending weggelegd.
Een speciale rol is weggelegd voor de zwarte kat in het verhaal, die de verbindende factor speelt tussen de verhaallijnen. Hij heeft dan ook drie verschillende namen in het boek: Jake, Ninja en Shadow.
De titel doet misschien vermoeden dat het een liefdesverhaal is, maar niets is minder waar. Naast liefde spelen thema’s als ziekte, dood en verlies een rol. Stella is in zekere zin de hoofdpersoon en zij werkt in een hospice. Zij draait alleen maar nachtdiensten, omdat ze haar huis ontvlucht. Thuis leeft zij namelijk met Vincent, een militair die tijdens een missie gewond is geraakt en daarbij zijn been heeft verloren en sindsdien erg veranderd is. Stella schrijft brieven. Dit doet ze voor haar patiënten die in hun laatste levensfase zitten. Stella bezorgt de brieven wanneer de patiënten overleden zijn.
Om de zoveel bladzijdes lees je zo’n brief, te herkennen aan het andere lettertype. De brieven van personen die geen rol hebben in het verhaal, hebben voor mij geen toegevoegde waarde. Het maakte me alleen maar verward, omdat ik over personen en namen las, die mij niet bekend voorkwamen. Het was voor mij genoeg geweest wanneer de auteur het bij de brieven had gelaten die er echt toe doen. Door de drie verschillende verhaallijnen, krijg je namelijk al met genoeg personages en namen te maken. Zeker in het begin moest ik daar erg aan wennen. Als je eenmaal in het verhaal zit, is het een welkome afwisseling.
Het verhaal is ontroerend, maar niet zo emotioneel dat ik ook echt een traantje heb gelaten. Wel heeft het boek mij na laten denken en dan vooral over dat eerlijkheid het langste duurt en dat het leven zomaar ineens voorbij kan zijn, dus dat je eruit moet halen wat erin zit en dat je vooral lief moet hebben. Je gaat uiteindelijk, ik ten minste wel, van alle personages houden en gelukkig is er voor iedereen een happy ending weggelegd.
2
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mandy
Gesponsord
Het intrigerende verhaal achter de moordenaar van Willem van Oranje. Vol spanning en gruwelijke plottwists!
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
'Bevreemdend, mysterieus en ongelofelijk. Esther Gerritsen maakt het onbereikbare perspectief herkenbaar.' – Jury Boekenbon Literatuurprijs 2024 over Gebied 19
