Een geslaagde feelgood kerstroman

De Engelse bestsellerauteur Debbie Johnson was journaliste, tot ze besloot dat het leuker was om zelf verhalen te bedenken en te schrijven. Ze probeerde verschillende genres uit, maar specialiseerde zich in ‘womens fiction’ met de intentie om lezers te laten lachen en huilen en dat het liefste tegelijk. Het zijn dan ook thema’s als liefde, vriendschap, saamhorigheid en familie die veelvuldig terug te vinden zijn in haar romans.

Kerstmis in het Duincafé (2019), oorspronkelijke titel Christmas at the Comfort Food Café (2016), vertaald door Hanneke van Soest, is het tweede deel in de Duincafé- of Comfort Food Café-serie. Een toepasselijke naam, want het Duincafé is een speciale plek waar voedsel als troost wordt geserveerd aan iedereen die wel wat aandacht kan gebruiken. Het is dan ook een plek die regelmatig wordt bezocht door een zeer gevarieerde klantenkring van vaste en tijdelijke bezoekers.

In het eerste deel maakten we kennis met Laura en haar kinderen Lizzy en Nate, die vanuit Manchester naar het Duincafé kwamen. Laura had er een baan als kok aangenomen, na een zware periode die volgde op het verlies van haar man. Laura en de kinderen bloeiden helemaal op en besloten te blijven. In dit tweede deel staat Becca centraal. Ze is het zusje van Laura en in alles het tegenovergestelde. Laura heeft haar uitgenodigd om kerst te vieren met haar familie. Becca is een mopperig personage en haat kerstmis. Ze heeft een cynische kijk op het leven, wat af en toe grappige uitspraken oplevert. Een ervaring uit haar jeugd heeft haar leven beïnvloed en ze heeft zichzelf nu leefregels opgelegd waar ze zich strak aan houdt. Een bezoekje aan het Duincafé zou weleens precies kunnen zijn wat Becca nodig heeft.

Naast Laura, Becca en de kinderen, zijn ook weer veel van de personages uit het eerste deel aanwezig. Het lezen over Frank en Cherie, Edie, Matt, Willow en Sam zorgt voor een gevoel van thuiskomen. En hoewel Becca nu de hoofdrol heeft, komen de personages allemaal voldoende aan bod, met een grote rol voor Edie en Sam. Debbie Johnson weet deze personages goed uit te werken en het Duincafé-gevoel goed over te brengen. Maar waar er in het eerste deel ruimte was voor verdieping, blijft het verhaal in dit deel wat meer aan de oppervlakte.

Het boek is een echt kerstverhaal en niet alleen omdat het rond kerst speelt. Ook de thema’s als familie, vriendschap en liefde zijn groots aanwezig en passen volledig bij het kerstgevoel. Het boek heeft een hoop humor, maar met het verhaal van Becca worden er ook heftiger thema’s ingebracht wanneer het gaat over haar jeugd en de gevolgen voor haar leven daarna. Het leven in en om het Duincafé is voor Becca meer dan vreemd, maar ze wordt er al snel in opgenomen en laat het gebeuren.

'Ik schud mijn hoofd om de pure waanzin van deze plek. Echt, er gebeuren hier dingen die nergens anders gebeuren – en iedereen doet alsof het doodnormaal is.'

Dit tweede deel van de Duincafé-serie kan los worden gelezen, zonder voorkennis van het eerste deel. Er wordt voldoende uitgelegd over wat eraan voorafging. Debbie Johnson weet dit op een mooie manier te verweven in het verhaal, zodat die herhalingen niet vervelend zijn voor de lezer die het eerste deel wel al heeft gelezen. 

Kerstmis in het Duincafé is een boek dat het belang van familie en vriendschap laat zien en ook de boodschap uitdraagt dat praten over problemen verlichting kan geven. Met een flinke dosis kerstversiering en lekker eten, naast liefde, humor, gezelligheid en hier en daar een serieuze noot, is het tweede deel van de Duincafé-serie een geslaagde feelgood kerstroman.