Het mysterie van Birchwood Manor

De Australische bestsellerauteur Kate Morton (1976) studeerde Speech and Drama aan het Trinity College in Londen en deed een zomercursus Shakespeare aan de Royal Academy of Dramatic Art. Tijdens haar werk als actrice voltooide ze haar Master in English Literature. Toen pas realiseerde ze zich dat haar hart niet lag bij het acteren, maar bij woorden en het vertellen van verhalen. Ze begon, met succes, te schrijven. Ze heeft een obsessie voor huizen, zowel echte als fictieve, en gebruikt dat optimaal in haar nieuwste roman De dochter van de klokkenmaker (2018).    

Birchwood Manor is een landhuis op het Engelse platteland, gebouwd in de bocht van de rivier Upper Thames, met een dubbele gevel, acht schoorstenen en omringd door een prachtige tuin. Het is een plek waar je je thuis voelt, een veilige plek en het is gelijk de rode draad die de verhalen in deze roman met elkaar verbindt.    

De tekst op de achterzijde van het boek doet vermoeden dat er twee verhaallijnen zijn, die van Edward Radcliffe in 1862 en die van Elodie Winslow in 2017, maar het boek verrast en biedt zoveel meer. De ik-figuur waar het boek mee begint is mysterieus en bewoont Birchwood Manor. Dit is haar verhaal, zij is de dochter van de klokkenmaker en zal gedurende het boek steeds terugkomen om haar geschiedenis verder aan te vullen. Zij is onderdeel van een heftige gebeurtenis in 1862 op Birchwood Manor en de gevolgen daarvan zijn de basis voor alle verhalen in het boek. Zo is er het verhaal van Leonard, de schrijver van een boek over Radcliffe, en het verhaal van Juliet en haar kinderen die tijdens het begin van de oorlog vluchten uit Londen. Er is een verhaal van Ada Lovegrove die door haar ouders wordt achtergelaten op een meisjesschool, het verhaal van de kleine Tip met zijn onzichtbare vriendin en van Jack die ergens naar op zoek is en tenslotte het verhaal van Lucy. Er lijkt geen enkele chronologisch volgorde te zitten in de verhalen, 1862, 1899, 1928, 1940, 2017, alles staat door elkaar en de verhalen lijken onderling geen connectie te hebben.    

De vondst in de archieven op haar werk van de schoudertas van Radcliffe samen met een foto van een dame is voor Elodie het begin van een speurtocht naar het verleden. Haar rol in het boek is niet eens zo groot, maar de tas blijkt het begin van een puzzel die nog heel veel stukjes mist. Naarmate het boek vordert blijkt hoe knap het verhaal geconstrueerd is. Alle informatie die wordt gegeven blijkt met een duidelijk doel en in een zeer bewuste volgorde zo te zijn geplaatst. Kleine stukjes van de puzzel vallen langzaam op hun plek, elke personage draagt bij aan het grote geheel waarna een ongelofelijk en adembenemend verhaal wordt gevormd en afgerond. Morton weet met haar boeiende schrijfstijl de personages en de omgeving zo neer te zetten dat het leeft en elke periode heeft zijn eigen voelbare sfeer.

Met deze roman laat Kate Morton opnieuw zien dat ze een enorm talent heeft voor het vertellen van verhalen en het verweven van verschillende verhaallijnen. Losse verhalen maken deel uit van het grote geheel en zelfs de kleinste onderdelen worden netjes afgerond. Met thema's als kunst, liefde, geheimen, verlies en zelfs een zweempje spiritualiteit is het een bijzonder boek dat de lezer vanaf het begin meevoert naar de mysterieuze wereld van Birchwood Manor.