Het zou zomaar waar kunnen zijn

Een boek met twee verhaallijnen, één in heden en eén in het verleden, die gedurende het lezen steeds meer naar elkaar toe groeien.

Kitty (in 2016) heeft ontdekt dat haar man haar heeft bedrogen en vlucht naar een blokhut in Amerika, die haar onbekende grootvader haar heeft nagelaten. In een koffer ontdekt ze een dagboek geschreven in het Russisch. Het is een begin van een zoektocht naar het leven van haar onbekende grootvader.

Dimitry Manama dient in het Russische leger maar raakt gewond. In het ziekenhuis waar hij wordt verpleegd wordt hij verliefd op een verpleegster. Maar zij is niet zomaar een verpleegster. De ontmoeting zal zijn hele leven beïnvloeden.

Een prachtig liefdesverhaal, tegen de achtergrond van de Russische revolutie. Waar het eerste deel van het boek nog wat gewoontjes lijkt, komt er ineens een stuk spanning om de hoek kijken. Het geeft het verhaal een verdieping en er ontrolt zich een weergaloos liefdesverhaal. Mooi is de verweving van de twee verhaallijnen tussen heden en verleden.

Het boek is in een zeer prettige stijl geschreven. Ongemerkt is de geschiedenis vervlochten in het verhaal. Het leven van de Tsaren familie Romanov die nog altijd tot de verbeelding spreekt. De mysteriën die de moord op die familie omhullen.
Personages die echt hebben geleefd, ontmoetingen die echt hebben plaatsgevonden, het is gebruikt in deze roman, wat een sprookje tot gevolg heeft. Het zou zomaar waar kunnen zijn.