Boeiende roman, rijk aan historische feiten

Michelle Visser (1973) is auteur van twee zomerse romans die zich afspelen in het zonnige Frankrijk, maar ze schrijft ook historische romans. Na Veronique (2012) en Opstand (2014) is er nu Eline (2019). Die laatste kan een vervolg worden genoemd van Veronique, aangezien het personage Veronique ook weer een bescheiden rolletje heeft in het boek van Eline.

Eline woont met haar man en twee kinderen in Leiden. Haar man is wetenschapper, werkt aan de universiteit en is gespecialiseerd in archeologie. Ze wonen op stand, dicht bij Eline haar ouders, haar broer Ewout en zijn familie en hebben het goed. Eline is een vrijbuiter en krijgt van haar man Wieger alle ruimte om zich te ontwikkelen. Ze leest veel, maar het liefst tekent ze en zo brengt ze een hoop tijd door met het tekenen van planten in de Hortus van Leiden. Wanneer haar man een unieke kans krijgt om in Drenthe een gevonden veenlijk te onderzoeken, blijft ze met haar kinderen achter in Leiden. Ze mist hem erg en neemt een rigoureus besluit. Als ondernemende vrouw koopt ze een automobiel en rijdt in een paar dagen met haar kinderen naar het kleine dorpje in Drenthe. Als niet-gelovige terechtkomen in een strenggelovig dorp is niet makkelijk, maar Wieger en Eline passen zich zoveel mogelijk aan. Af en toe vergeet Eline dat echter en er ontstaat een afstand tussen haar en de gemeente. 

Eline is een historische roman die het leven in de grote stad van begin 20ste eeuw in beeld brengt en als tegenhanger het leven in een gelovig dorpje in diezelfde periode weergeeft. De botsende culturen worden goed uitgewerkt wanneer Eline vergeet zich aan te passen en daardoor de gelovige gemeenschap tegen zich in het harnas jaagt. Het verhaal speelt tijdens de Eerste Wereldoorlog, waarbij Nederland neutraal is, maar waar wel vreselijke berichten over binnen druppelen. Zo schrijft een in Engeland wonende vriendin over haar angsten om haar vermiste man en haar werkzaamheden tijdens de oorlog en komen er tevens brieven uit Duitsland van een tante Flora die haar beide zoons naar het front heeft zien gaan, om ze nooit meer thuis te krijgen. Een mooie manier om beide zijden van de oorlog te laten zien.  

Nederland ontkwam wel aan die oorlog, maar de Spaanse griep trok zich niets aan van grenzen of geloof en maakte enorm veel slachtoffers. Ook dat heeft een uitgebreide plek gekregen in het boek. Ook zit er nog een maatschappelijk en politiek thema in verwerkt: de veranderingen in het stemrecht. Eerst stemrechten voor de arbeiders en daarna de strijd voor het vrouwenkiesrecht. Michelle Visser heeft veel onderzoek gedaan en dat is te merken. Aletta Jacobs speelt een belangrijke rol, zonder dat ze werkelijk aanwezig is in het boek, en met haar andere vrouwelijke pioniers die op de barricaden stonden voor de rechten van de vrouw.

De grote hoeveelheid thema’s die is verwerkt in het boek maakt het een boek dat rijk is aan historische feitjes en dat is zeer interessant om te lezen. Het gaat wel ten koste van de diepgang van de personages. De hoofdstukken en scènes omtrent bepaalde heftige gebeurtenissen zijn vrij kort en daardoor wordt er wel snel overheen gestapt. Wat de personages nu precies denken of voelen wordt onvoldoende uitgewerkt en dat is jammer. Het boek leest verder erg fijn. De schrijfstijl van Michelle Visser is prettig en de niet al te lange hoofdstukken helpen daar ook aan mee. Het verhaal is boeiend genoeg om het verhaal te willen blijven volgen.

Eline is een historische roman die het leven vast weet te leggen van een klein gelovig Drents dorpje, gezien door de ogen van een vrijgevochten stadse vrouw en geeft zo een goed beeld van het leven tijdens de Eerste Wereldoorlog, de Spaanse griep en de opkomst van het vrouwenkiesrecht.