Lezersrecensie
Het mysterie van de winterbloesem
1902, een kustplaatsje aan zee. Kuurhotels zijn in de mode en de meeste zijn in handen van rijke families. Een ervan is in handen van familie Baabe en ze hebben er alle voor over om dat zo te laten. Zelfs als het dan nodig is om dochter Johanna te laten trouwen met een 'geschikte partij', maar wat als Johanna hele andere plannen heeft?
Dan wordt er door de zoon des huizes een meisje gevonden op het strand, half verdronken. Welk geheim neemt zij mee? Genoeg intriges in dit boek. Corina Bomann laat de lezer mee leven met de personages en onthult de geheimen met kleine beetjes tegelijk. Waarom is toch die bloesemtak zo belangrijk?
In een heerlijke feelgoodroman ver terug in de tijd geniet de lezer van de perikelen van de familie Baabe, waarbij vooral de moeder opvalt door een aantal ondoordachte dingen te doen en te bedenken. Het boek heeft een spannend mysterie als rode lijn, en verder gaat het natuurlijk over de liefde die in 1902 volop aanwezig was, maar niet zo eenvoudig kon worden aangegaan, zeker niet als er tegenstrijdige belangen in het spel zijn.
In een heerlijke schrijfstijl is het genieten van het begin tot het einde, waarbij het jammer is als het verhaal is afgelopen. Eén ding weet ik zeker, volgend jaar snij ik ook een tak van een fruitboom op 4 december, de gedenkdag van de heilige Barbara, en dan maar hopen op de bloesem met kerst.
Dan wordt er door de zoon des huizes een meisje gevonden op het strand, half verdronken. Welk geheim neemt zij mee? Genoeg intriges in dit boek. Corina Bomann laat de lezer mee leven met de personages en onthult de geheimen met kleine beetjes tegelijk. Waarom is toch die bloesemtak zo belangrijk?
In een heerlijke feelgoodroman ver terug in de tijd geniet de lezer van de perikelen van de familie Baabe, waarbij vooral de moeder opvalt door een aantal ondoordachte dingen te doen en te bedenken. Het boek heeft een spannend mysterie als rode lijn, en verder gaat het natuurlijk over de liefde die in 1902 volop aanwezig was, maar niet zo eenvoudig kon worden aangegaan, zeker niet als er tegenstrijdige belangen in het spel zijn.
In een heerlijke schrijfstijl is het genieten van het begin tot het einde, waarbij het jammer is als het verhaal is afgelopen. Eén ding weet ik zeker, volgend jaar snij ik ook een tak van een fruitboom op 4 december, de gedenkdag van de heilige Barbara, en dan maar hopen op de bloesem met kerst.
2
Reageer op deze recensie