De goede ouwe klikkikker

“’Weet je zeker dat ze geen alarm hebben?’ Twee angstige jongensogen keken vanuit de struiken naar het meisje dat zich tussen het groen onzichtbaar probeerde te maken” Tanja de Jonge start Dubbel vermist met deze aantrekkelijke zin. De Jonge heeft sinds 2009 diverse mooie, spannende boeken geschreven. Dubbel vermist past – door het spannende verhaal en de aantrekkelijke schrijfstijl – zeker binnen dit rijtje.

Mitchell komt gaat met zijn moeder in een nieuw huis wonen en daar vindt hij een koekblik met daarin een geboortekaartje, een klikkikker en diverse andere spullen. Vanaf dat moment is hij vastbesloten Chris – de eigenaar van dit blik – te vinden. Samen met zijn nieuwe vriend, Brent, gaat hij op onderzoek uit. Langzaam duikt hij in het leven van Chris Peeters en zijn zus Laura. Waar zijn deze twee jongeren? En waar is hun kleine zusje Debbie?

Dubbel vermist bevat alle ingrediënten om spannend te zijn. Een koekblik met spullen, waarvan de eigenaar onbekend is. Twee verdwenen kinderen en een verdwenen baby, een zoektocht naar het verleden en een tweede ontvoering. Alles in het verhaal zorgt ervoor dat het Dubbel vermist extra spannend wordt. De aandacht van de lezer wordt in de eerste bladzijde gewekt en de aandacht blijft. Via mooie cliffhangers en kleine tijdsprongen weet De Jonge extra spanning aan te brengen in het verhaal. Door het verhaal van Mitchell af en toe te onderbreken door het verhaal van Laura te vertellen, weet de auteur de lezers nog wat langer in spanning te houden. Wat gaat er komen? Wie heeft het gedaan?

De Jonge maakt in haar boek gebruik van twee perspectieven. Ze beschrijft stukken vanuit het perspectief van Laura: de schuine delen. Daarnaast beschrijft ze het verhaal van Mitchell, via het perspectief van Mitchell. Dit geeft het verhaal extra waarde. De lezer weet wie Laura is en wat ze gedaan heeft. Echter, Mitchell weet dit nog niet. Dit wekt spanning op. Wat zou er gaan gebeuren? De lezer heeft een informatievoorsprong. Op deze manier weet De Jonge de aandacht van de lezer vast te houden en naar zich toe te trekken.

Mitchell raakt steeds verder verdiept in zijn zoektocht naar de eigenaar van het koekblik en hij trekt daarbij de lezer mee. Dat heeft De Jonge uitstekend gedaan. Via mooie dialogen en herkenbare gedachten en gebeurtenissen weet ze Mitchell en Laura levensecht te maken. Ook de introductie van Debby Peeters, het meisje van 12, werkt goed. Haar kinderlijke onschuld zorgt voor medeleven.
“Zou ze wel zes jaar willen wachten op mij? Vroeg Debby onzeker.
‘Tuurlijk wel,’ zei Mitchell.
‘Moet ik er niet bij schrijven dat ze niet op zoek mag gaan naar mij?’. De angst die spreekt uit de woorden van Debby zijn aandoenlijk, zorgen voor een verdrietig gevoel bij de lezer. Op deze manier weet De Jonge empathie te kweken.

Dubbel vermist is een spannend en mooi jongerenboek. Het bevat een vlot lopend verhaal, zonder vele poespas. De personages worden mooi neergezet en de schrijfstijl is prettig. Naast dit alles is het ook gewoon een heerlijk spannend boek. “De jongen schoot uit de struiken en haalde zijn zus in bij de hoek van de straat. Daarna verdwenen de kinderen spoorloos in de donkere nacht.”