Lezersrecensie
Respect en waardering
OVER DE COVER:
Een prachtige stralende foto van moeder Kim en dochtertje Pauline. De liefde voor elkaar spat er vanaf. De warme kleurencombinatie onderstreept dit nog eens. Ontroerend mooi en vertederend om te zien. De titel is perfect gekozen. Een boek dat zeker mijn aandacht zou trekken in de winkel en mijzelf kennende meteen in mijn handen zou nemen om te weten waar het verhaal over gaat.
OVER DE INHOUD:
Op de eerste bladzijde staat de tekst:
Omdat jullie zoveel meer van me maken dan alleen een moeder en echtgenote. Wat ben ik trots op wie jullie zijn en dankbaar dat ik bij jullie mag horen.
“Love makes a family”
Het verhaal begint met een voorwoord waarin enkele zinnen over hun verblijf in Nigeria tijdens de adoptieprocedure: “Alles wat we hier meemaken, alles waar we voor kiezen, alles wat ons overkomt. Ik mag het nooit meer vergeten.” Achteraf blijken deze woorden het begin te zijn van het eerste hoofdstuk van dit boek. Verder schrijft Kim waarom ze hun verhaal wil delen en dat ieder adoptieverhaal uniek is. Echter ook waarom Kim én Menno haar echtgenoot wilden adopteren, wat er allemaal bij komt kijken, waar ze tegenaan lopen o.a. corruptie, ziekte, onbegrip van de bevolking aldaar, cultuurverschillen, langdurige procedures, loslaten van perfectie, leven met weinig en onder erbarmelijke omstandigheden, hoe het is om overgeleverd te zijn aan anderen én hun besluiten, maar ook wat het betekent om moeder en vader te worden, liefde voor hun kind en die gaat ver.
MIJN PERSOONLIJKE MENING:
Kim heeft een prachtig ontroerend verhaal geschreven over de heftige adoptieprocedure van Pauline. Ze doet dit heel realistisch, met humor, een lach en traan. Geen enkele emotie gaat ze uit de weg.
Deze ouders zijn zeer zorgvuldig te werk gegaan voor, tijdens en na de adoptie van Pauline. Alles voor het welzijn van hun kind. Goed door- en overdacht. Er komt tenslotte heel veel op hun én Pauline af. Een kindje dat elders weinig perspectief heeft op een goed en fijn leven met alle kansen die het verdient. Ze beseffen heel goed wat het voor Pauline betekent om alles, al is het in onze ogen weinig, maar voor Pauline heel veel: de bekende omgeving, de verzorgers en kinderen in het tehuis achter te laten en naar Nederland te vertrekken waar alles anders is. Ze hebben haar hier echter geweldig mooi, liefdevol en op een fijne manier op voorbereid, maar de realiteit is anders dan alleen van horen vertellen ook dit realiseren ze zich. Ze stellen zich zeer kwetsbaar op. Hebben heel veel begrip en liefde voor Pauline en dit gaat vaker heel ver. Hun onzekerheden en twijfels waar ze samen met familie, vrienden en deskundigen op dit gebied over praten het hoort er allemaal bij.
De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl en het boek leest dan ook als een trein. Het is geen opsomming van enkel feiten, maar een eerlijk en realistisch verhaal geworden. Dit boek zou door velen gelezen moeten worden, zodat men zich ervan bewust wordt wat adoptie allemaal inhoudt zowel voor de ouders als het kind.
Heb dit verhaal graag gelezen en vaak met een krop in mijn keel of een traan die langs mijn wangen liep. Het heeft mij geraakt, gaf mij vaker een warm gevoel, maar ook geleerd wat adoptie betekent. Kon mij helemaal inleven in het verhaal.
Heel veel respect en waardering voor Kim en Menno, maar ook voor alle andere adoptieouders die een kindje de kans geven op een betere toekomst zonder het belang van het kind uit het oog te verliezen…dat het mag zijn wie het is.
Een zin uit het boek die mij zeer aansprak:
Dat er wegen zijn die je nu nog niet kent, maar fantastisch te bewandelen zijn.
Een prachtige stralende foto van moeder Kim en dochtertje Pauline. De liefde voor elkaar spat er vanaf. De warme kleurencombinatie onderstreept dit nog eens. Ontroerend mooi en vertederend om te zien. De titel is perfect gekozen. Een boek dat zeker mijn aandacht zou trekken in de winkel en mijzelf kennende meteen in mijn handen zou nemen om te weten waar het verhaal over gaat.
OVER DE INHOUD:
Op de eerste bladzijde staat de tekst:
Omdat jullie zoveel meer van me maken dan alleen een moeder en echtgenote. Wat ben ik trots op wie jullie zijn en dankbaar dat ik bij jullie mag horen.
“Love makes a family”
Het verhaal begint met een voorwoord waarin enkele zinnen over hun verblijf in Nigeria tijdens de adoptieprocedure: “Alles wat we hier meemaken, alles waar we voor kiezen, alles wat ons overkomt. Ik mag het nooit meer vergeten.” Achteraf blijken deze woorden het begin te zijn van het eerste hoofdstuk van dit boek. Verder schrijft Kim waarom ze hun verhaal wil delen en dat ieder adoptieverhaal uniek is. Echter ook waarom Kim én Menno haar echtgenoot wilden adopteren, wat er allemaal bij komt kijken, waar ze tegenaan lopen o.a. corruptie, ziekte, onbegrip van de bevolking aldaar, cultuurverschillen, langdurige procedures, loslaten van perfectie, leven met weinig en onder erbarmelijke omstandigheden, hoe het is om overgeleverd te zijn aan anderen én hun besluiten, maar ook wat het betekent om moeder en vader te worden, liefde voor hun kind en die gaat ver.
MIJN PERSOONLIJKE MENING:
Kim heeft een prachtig ontroerend verhaal geschreven over de heftige adoptieprocedure van Pauline. Ze doet dit heel realistisch, met humor, een lach en traan. Geen enkele emotie gaat ze uit de weg.
Deze ouders zijn zeer zorgvuldig te werk gegaan voor, tijdens en na de adoptie van Pauline. Alles voor het welzijn van hun kind. Goed door- en overdacht. Er komt tenslotte heel veel op hun én Pauline af. Een kindje dat elders weinig perspectief heeft op een goed en fijn leven met alle kansen die het verdient. Ze beseffen heel goed wat het voor Pauline betekent om alles, al is het in onze ogen weinig, maar voor Pauline heel veel: de bekende omgeving, de verzorgers en kinderen in het tehuis achter te laten en naar Nederland te vertrekken waar alles anders is. Ze hebben haar hier echter geweldig mooi, liefdevol en op een fijne manier op voorbereid, maar de realiteit is anders dan alleen van horen vertellen ook dit realiseren ze zich. Ze stellen zich zeer kwetsbaar op. Hebben heel veel begrip en liefde voor Pauline en dit gaat vaker heel ver. Hun onzekerheden en twijfels waar ze samen met familie, vrienden en deskundigen op dit gebied over praten het hoort er allemaal bij.
De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl en het boek leest dan ook als een trein. Het is geen opsomming van enkel feiten, maar een eerlijk en realistisch verhaal geworden. Dit boek zou door velen gelezen moeten worden, zodat men zich ervan bewust wordt wat adoptie allemaal inhoudt zowel voor de ouders als het kind.
Heb dit verhaal graag gelezen en vaak met een krop in mijn keel of een traan die langs mijn wangen liep. Het heeft mij geraakt, gaf mij vaker een warm gevoel, maar ook geleerd wat adoptie betekent. Kon mij helemaal inleven in het verhaal.
Heel veel respect en waardering voor Kim en Menno, maar ook voor alle andere adoptieouders die een kindje de kans geven op een betere toekomst zonder het belang van het kind uit het oog te verliezen…dat het mag zijn wie het is.
Een zin uit het boek die mij zeer aansprak:
Dat er wegen zijn die je nu nog niet kent, maar fantastisch te bewandelen zijn.
1
Reageer op deze recensie