Tegenvallende opvolger na een veelbelovend debuut

Kristine Bilkau (1974) is een Duitse journaliste die schrijft voor verschillende tijdschriften. In 2015 kwam haar debuut uit, De gelukkigen, die door velen is geprezen en dan ook veel prijzen heeft binnengesleept. Zo won het boek de prijs voor het Beste Romandebuut 2015 en is het in meerdere talen vertaald. In februari 2019 kwam haar nieuwe boek uit: Een liefde, in gedachten. 

Het verhaal gaat voornamelijk over Antonia en Edgar. Wanneer Antonia op een dag naar huis gaat wordt ze op haar schouder getikt door een jongeman, die haar vraagt of ze zin heeft om met hem een kopje koffie te drinken. Ze wil niet meteen toegeven hoe gecharmeerd ze is van de man en hangt een heel verhaal op, dat ze vanuit Frankrijk op bezoek is en binnenkort weer weg moet. Na hem een tijdje in de koffietent te hebben laten wachten besluit ze naar hem toe te gaan. Het is het begin van de relatie tussen Antonia en Edgar, een relatie die vooral wordt gedreven door de verliefdheid en de liefdesbrieven van de man en voor Antonia ligt de spanning vooral in het feit dat er een man is die zoveel van haar houdt.

Het boek begint echter vijftig jaar later, met de dochter van Antonia. Haar moeder is overleden en bij het leegruimen van haar moeders huis komt ze foto’s en brieven tegen, foto’s en brieven die haar de geschiedenis van haar moeder laten zien. Ze begint zich af te vragen hoe haar moeder ooit zo veel van deze man heeft kunnen houden, hoe ze haar hele leven trouw aan hem is gebleven en waarom het ooit fout is gegaan. We volgen Antonia en Edgar op hun pad, maar wanneer Edgar voor zaken vertrekt naar Hong Kong gaat het fout. Ze hoort niet meer van hem en langzaam raken de twee van elkaar verwijderd.

De relatie (misschien zelfs het hele boek) komt echter wat cliché over. Er gebeuren geen dingen die de lezer niet verwacht. Man en vrouw ontmoeten elkaar, man is helemaal hoteldebotel en komt bijna niet uit zijn woorden, vrouw is op haar beurt helemaal hoteldebotel van de man zijn hoteldebotelheid. De man schrijft zowat elke dag liefdesbrieven, wat natuurlijk schattig kan zijn, maar kan hij haar niet een dag alleen laten? Ook het verdere verloop van het verhaal is enigszins cliché. De dochter doet haar best om haar moeder nog voor de geest te halen en gaat door herinneringen heen. Uiteindelijk gaat ze zelfs langs bij Edgar, om verhaal te halen, om hem te vragen hoe hun relatie was en om antwoorden te krijgen op vragen die door haar hoofd spoken.

De personages zijn niet heel diep uitgewerkt en komen wat vlak over, waardoor het lastig is om met ze mee te leven. Eigenlijk weet de lezer aan het eind nog steeds niet waarom de twee nou zoveel van elkaar hielden, terwijl het een boek is dat juist compleet draait om deze liefde. Ook de acties en beweegredenen van de personages voelen vaak wat willekeurig aan, alsof de personages alleen maar dingen doen omdat de auteur dit wil, niet omdat ze dit zelf willen.

Al met al is Een liefde, in gedachten een enigszins tegenvallend boek, vooral na Bilkau's veelbelovende debuut. Voor mensen die zo nu en dan wel van een zoetsappig liefdesverhaal kunnen genieten, is deze tweede roman een goede keuze. Voor degenen die wat meer zoeken achter een verhaal, is het wellicht verstandig om bij haar debuut te beginnen.