Lezersrecensie
Wat we ons niet herinneren, is ook belangrijk
25 juli 2017
Vanaf het begin van dit boek wordt de lezer geconfronteerd met getuigenissen uit het oogpunt van verschillende vertellers over Samuel's leven, en zelfs dat is niet onmiddellijk duidelijk. Pas na een tijdje begin je als lezer te begrijpen wat je juist aan het lezen bent wat voor mij trouwens een aangename verrassing inhield omdat ik er eerst geen samenvatting van had gelezen.
Achter alle stemmen die vertellen, kom je wel snel te weten dat Samuel de hoofdfiguur is waarover het gaat en dat hij gestorven is in een auto-ongeluk. De schrijver van dit boek wil er achter komen door de herinneringen van verschillende getuigen op te schrijven wat er juist op die noodlottige dag is gebeurd. Wie was Samuel volgens zijn vriend Vandad, zijn voormalige vriendin Laïde, en zijn moeder? Dit boek is een verhaal over liefde, over vriendschap en geweld.
Door de licht chaotische stijl met het verspringen van perspectief én van tijd is het zeker in het begin moeilijk om het verhaal te volgen en je in te leven in het verhaal van Samuel, de vertellers en de schrijver. Net daardoor wordt wel de nadruk gelegd op het fragmentarische van onze herinneringen, en wat we ons vooral niét herinneren. Onze herinneringen zijn niet rechtlijnig, maar verspringen daarentegen constant. En het beeld van Samuel die de verschillende vertellers schetsen, verschilt duidelijk van elkaar. Het is aan de lezer om alle puzzelstukjes samen te leggen en om te vormen tot een passend geheel. Er is dus geen rechtlijnige verhaallijn in te vinden maar als je dit als lezer kan missen, kan je wel genieten van een mooie schrijfstijl, en heel wat mooie zinnen ook:
"en het was eerder zo dat hij daar wanhopig van werd, dat hij besefte dat het lukte om verder te gaan, dat niets van wat zo groot was geweest, groot genoeg was om ervoor te zorgen dat het hem echt zou bijblijven en dat hij daarom op de boom had gemikt."
Khemiri levert hiermee één van de volgedragen takken af van een Zweeds sparrenwoud vol met diverse genres literatuur. Hij is een veel gelauwerde Zweedse proza-en theaterschrijver.
Achter alle stemmen die vertellen, kom je wel snel te weten dat Samuel de hoofdfiguur is waarover het gaat en dat hij gestorven is in een auto-ongeluk. De schrijver van dit boek wil er achter komen door de herinneringen van verschillende getuigen op te schrijven wat er juist op die noodlottige dag is gebeurd. Wie was Samuel volgens zijn vriend Vandad, zijn voormalige vriendin Laïde, en zijn moeder? Dit boek is een verhaal over liefde, over vriendschap en geweld.
Door de licht chaotische stijl met het verspringen van perspectief én van tijd is het zeker in het begin moeilijk om het verhaal te volgen en je in te leven in het verhaal van Samuel, de vertellers en de schrijver. Net daardoor wordt wel de nadruk gelegd op het fragmentarische van onze herinneringen, en wat we ons vooral niét herinneren. Onze herinneringen zijn niet rechtlijnig, maar verspringen daarentegen constant. En het beeld van Samuel die de verschillende vertellers schetsen, verschilt duidelijk van elkaar. Het is aan de lezer om alle puzzelstukjes samen te leggen en om te vormen tot een passend geheel. Er is dus geen rechtlijnige verhaallijn in te vinden maar als je dit als lezer kan missen, kan je wel genieten van een mooie schrijfstijl, en heel wat mooie zinnen ook:
"en het was eerder zo dat hij daar wanhopig van werd, dat hij besefte dat het lukte om verder te gaan, dat niets van wat zo groot was geweest, groot genoeg was om ervoor te zorgen dat het hem echt zou bijblijven en dat hij daarom op de boom had gemikt."
Khemiri levert hiermee één van de volgedragen takken af van een Zweeds sparrenwoud vol met diverse genres literatuur. Hij is een veel gelauwerde Zweedse proza-en theaterschrijver.
1
1
Reageer op deze recensie