Lezersrecensie
Een knappe kaleidoscopische thriller over de diamantwereld
16 juli 2016
Als debutant een thriller gaan schrijven van meer dan 500 pagina's, ga er maar even aan staan! De voormalige woordvoerder van Brussels Airport Jan Van Der Cruysse en die me bekend voorkomt dankzij 'Een leven zoals het is' - documentaire over de luchthaven van enkele jaren geleden, heeft het toch maar gedaan. En hoe! Het is een goed gedocumenteerde en gedetailleerde thriller geworden uitgewaaierd in verschillende verhaallijnen die elkaar raken en uiteindelijk mooi samenkomen in een knappe finale.
Als tijdens een vlucht van Brussel naar Delhi de diamantkoerier Sergei wordt beroofd van een vracht diamanten ter waarde van zo’n 4 miljoen euro, gaan de poppen aan het dansen. Er zijn van in het begin best veel partijen betrokken bij zo’n diamantverzending: de eigenaar van de diamanten, Victor en zijn helpers, zijn veiligheid- en verzekeringsfirma waar veiligheidsexperte Albertien werkt, zijn klant waar je echter verder niet veel over hoort, de Indiase en de Belgische politie die een onderzoek opstarten, Victor’s Georgische opdrachtgever die een wijdvertakte maffiaorganisatie blijkt te leiden, een Parijse directeur van een wereldwijde juwelenfirma. En wie zijn dan de uiteindelijke daders…? Er komen enorm veel personages bij kijken bij dit verhaal maar ze worden allemaal duidelijk geportretteerd en er wordt zelfs achteraan een lijst van de hoofdpersonages toegevoegd. Die was uiteindelijk best handig om af en toe eens te consulteren.
Albertien wordt ontslagen terwijl zij de enige is die noemenswaardige informatie heeft over waar de diamanten zich bevinden… Ze besluit zelf op zoektocht te gaan, en stort zich zo in een avontuur dat in het begin niet te overzien is. Zowel in India als in België wordt er een politieonderzoek opgestart naar de diamantkoerier en de daders van de overval op Sergei als hij terug in België belandt.
Het boek geeft een duidelijk inzicht in de wereld en de belangen van de diamanthandel, de veiligheidswereld en de verstrengeling met de misdaadwereld. Hier spreekt de ervaring van een expert. Er zijn heel wat verhaallijnen en hoofdpersonages maar toch wordt er een duidelijke lijn gevolgd en eigenlijk is het boek best makkelijk te lezen. Ook zou Jan Verheyen of Erik Van Looy hier zeker mee aan de slag kunnen: de scènes rollen zo voor je ogen zonder al te veel moeite te moeten doen.
Heerlijk voor mij is de herkenbaarheid van de locaties en de gebeurtenissen in Antwerpen: de Georgische diamanteigenaar wordt correct gesitueerd in de residentiële wijk van Wilrijk, een deel van Antwerpen waar deze branche zich inderdaad ophoudt en waar je trouwens ook de grootste Jaïn-tempel buiten India kan vinden. Zijn helper is Chaim, een jood, een rol die ook niet toevallig weggelegd is voor één van de vorige erfgenamen van de Antwerpse diamantsector. De plaatsen die worden bezocht in het centrum van Antwerpen zijn op een steenworp afstand van waar ik werk, verschillende cafés heb ik zelf al bezocht, in een Delhaize op het Antwerpse Zuid ben ik zelf al inkopen gaan doen, … Daarnaast getuigen de beschrijvingen van de andere plaatsen uit het boek in de rest van de wereld zeker ook van gedegen onderzoek of kennis uit eigen ervaring. We mogen samen met de schrijver een uitgebreide blik werpen op India, Maleisië, Georgië en Parijs.
Zelfs voor mij kwamen er duidelijk heel wat Vlaamse uitdrukkingen naar boven in dit boek, hoewel me dit – als Vlaamse – zelf niet altijd opvalt, en die me af en toe deden glimlachen. ‘Als een tang op een varken’ is er bijv. zo eentje, en zo komen er nog wel een paar in voor. (Jammer genoeg kan ik ze niet meer zo direct terugvinden.) Wat ik ook heerlijk vond als couleur, of eerder goût local: “Bij onze volgende lunch breng je me een grote doos mee met Belgische pralines, het geld doe je onderaan, en bovenaan een laag van die dikke witte pralines, met een nootje.” Njam, njam, je moet ze geproefd hebben om het hiermee eens te zijn! Graag meer van dit soort internationale thrillers met een lokale toets! Vier sterren want bij een debuut denk je dat het altijd nog beter kan!
Ik kreeg dit boek via de Facebookgroep De Perfecte Buren. De groepsrecensie kan je vinden op hun blog: http://perfecteburenleesclub.blogspot.be/2016/07/bling-bling-diamantroof-in-delhi-jan.html?m=1 .
Als tijdens een vlucht van Brussel naar Delhi de diamantkoerier Sergei wordt beroofd van een vracht diamanten ter waarde van zo’n 4 miljoen euro, gaan de poppen aan het dansen. Er zijn van in het begin best veel partijen betrokken bij zo’n diamantverzending: de eigenaar van de diamanten, Victor en zijn helpers, zijn veiligheid- en verzekeringsfirma waar veiligheidsexperte Albertien werkt, zijn klant waar je echter verder niet veel over hoort, de Indiase en de Belgische politie die een onderzoek opstarten, Victor’s Georgische opdrachtgever die een wijdvertakte maffiaorganisatie blijkt te leiden, een Parijse directeur van een wereldwijde juwelenfirma. En wie zijn dan de uiteindelijke daders…? Er komen enorm veel personages bij kijken bij dit verhaal maar ze worden allemaal duidelijk geportretteerd en er wordt zelfs achteraan een lijst van de hoofdpersonages toegevoegd. Die was uiteindelijk best handig om af en toe eens te consulteren.
Albertien wordt ontslagen terwijl zij de enige is die noemenswaardige informatie heeft over waar de diamanten zich bevinden… Ze besluit zelf op zoektocht te gaan, en stort zich zo in een avontuur dat in het begin niet te overzien is. Zowel in India als in België wordt er een politieonderzoek opgestart naar de diamantkoerier en de daders van de overval op Sergei als hij terug in België belandt.
Het boek geeft een duidelijk inzicht in de wereld en de belangen van de diamanthandel, de veiligheidswereld en de verstrengeling met de misdaadwereld. Hier spreekt de ervaring van een expert. Er zijn heel wat verhaallijnen en hoofdpersonages maar toch wordt er een duidelijke lijn gevolgd en eigenlijk is het boek best makkelijk te lezen. Ook zou Jan Verheyen of Erik Van Looy hier zeker mee aan de slag kunnen: de scènes rollen zo voor je ogen zonder al te veel moeite te moeten doen.
Heerlijk voor mij is de herkenbaarheid van de locaties en de gebeurtenissen in Antwerpen: de Georgische diamanteigenaar wordt correct gesitueerd in de residentiële wijk van Wilrijk, een deel van Antwerpen waar deze branche zich inderdaad ophoudt en waar je trouwens ook de grootste Jaïn-tempel buiten India kan vinden. Zijn helper is Chaim, een jood, een rol die ook niet toevallig weggelegd is voor één van de vorige erfgenamen van de Antwerpse diamantsector. De plaatsen die worden bezocht in het centrum van Antwerpen zijn op een steenworp afstand van waar ik werk, verschillende cafés heb ik zelf al bezocht, in een Delhaize op het Antwerpse Zuid ben ik zelf al inkopen gaan doen, … Daarnaast getuigen de beschrijvingen van de andere plaatsen uit het boek in de rest van de wereld zeker ook van gedegen onderzoek of kennis uit eigen ervaring. We mogen samen met de schrijver een uitgebreide blik werpen op India, Maleisië, Georgië en Parijs.
Zelfs voor mij kwamen er duidelijk heel wat Vlaamse uitdrukkingen naar boven in dit boek, hoewel me dit – als Vlaamse – zelf niet altijd opvalt, en die me af en toe deden glimlachen. ‘Als een tang op een varken’ is er bijv. zo eentje, en zo komen er nog wel een paar in voor. (Jammer genoeg kan ik ze niet meer zo direct terugvinden.) Wat ik ook heerlijk vond als couleur, of eerder goût local: “Bij onze volgende lunch breng je me een grote doos mee met Belgische pralines, het geld doe je onderaan, en bovenaan een laag van die dikke witte pralines, met een nootje.” Njam, njam, je moet ze geproefd hebben om het hiermee eens te zijn! Graag meer van dit soort internationale thrillers met een lokale toets! Vier sterren want bij een debuut denk je dat het altijd nog beter kan!
Ik kreeg dit boek via de Facebookgroep De Perfecte Buren. De groepsrecensie kan je vinden op hun blog: http://perfecteburenleesclub.blogspot.be/2016/07/bling-bling-diamantroof-in-delhi-jan.html?m=1 .
1
Reageer op deze recensie