Lezersrecensie
Een spanningsroman over stukgelopen relaties die niet zo spannend is.
15 augustus 2016
Na een bijna dodelijk ongeluk tien jaar geleden is Nora een succesvol schrijfster van psychologische zelfhulpboeken en coach geworden. Ze woont met haar man Frank en twee kinderen in een grote villa en is druk bezig aan haar volgende boek over de zeven doodzonden als Klara naast hen komt wonen. Ze begint zich te storen aan haar buurvrouw, terwijl haar kinderen net weg van haar én haar hond zijn. En wat is in godsnaam de relatie tussen Frank en deze Klara? Daar kan ze al helemaal al geen touw aan vastknopen.
Dit boek is een soort relatieroman waarin familieverbanden en relaties op de schop komen te staan. Het is zeker geen thriller, want nergens wordt het spannend genoeg tijdens het verhaal zelf. Het begint komt maar traag op gang en het beeld dat wordt geschetst van Nora is eerder dat van een oppervlakkige schrijfster die koste wat kost succesvol wilt blijven, steeds aan zichzelf denkt en veel doet om de schijn hoog te houden en daarvoor haar kinderen zelfs gebruikt. Het soort figuur waar ik me aan begin te ergeren kortom.
Terwijl Nora aan haar boek werkt, wordt ze steeds verwarder en vermoeider door een aantal gebeurtenissen waardoor ze haar schijn van geluk niet meer hoog kan houden. Haar ongeluk en haar verleden komen steeds meer de hoek om kijken en ze begint zich te herinneren dat ze Klara al van vroeger kent. Vele dingen blijven echter zeer vaag waardoor je je wat begint af te vragen of dit boek wel spannend genoeg is. In de tweede helft van het boek worden er eindelijk een aantal geheimen ontsluierd waardoor het toch wat mysterieuzer wordt. De spanning wordt pas echt opgedreven naar het einde toe en te laat in het verhaal. Het dubieuze einde laat lezers bovendien ook nog eens in twijfel achter.
De schrijfstijl is heel eenvoudig waar voor de hand liggende herhalingen en vrij simpele woordenschat op wijzen, en dat zelfs op basis van de originele versie voor een niet Zweeds sprekende lezer. Misschien ideaal voor beginners, maar deze lezer is echter meer gewend op vlak van Zweedse thrillers
Dit boek is een soort relatieroman waarin familieverbanden en relaties op de schop komen te staan. Het is zeker geen thriller, want nergens wordt het spannend genoeg tijdens het verhaal zelf. Het begint komt maar traag op gang en het beeld dat wordt geschetst van Nora is eerder dat van een oppervlakkige schrijfster die koste wat kost succesvol wilt blijven, steeds aan zichzelf denkt en veel doet om de schijn hoog te houden en daarvoor haar kinderen zelfs gebruikt. Het soort figuur waar ik me aan begin te ergeren kortom.
Terwijl Nora aan haar boek werkt, wordt ze steeds verwarder en vermoeider door een aantal gebeurtenissen waardoor ze haar schijn van geluk niet meer hoog kan houden. Haar ongeluk en haar verleden komen steeds meer de hoek om kijken en ze begint zich te herinneren dat ze Klara al van vroeger kent. Vele dingen blijven echter zeer vaag waardoor je je wat begint af te vragen of dit boek wel spannend genoeg is. In de tweede helft van het boek worden er eindelijk een aantal geheimen ontsluierd waardoor het toch wat mysterieuzer wordt. De spanning wordt pas echt opgedreven naar het einde toe en te laat in het verhaal. Het dubieuze einde laat lezers bovendien ook nog eens in twijfel achter.
De schrijfstijl is heel eenvoudig waar voor de hand liggende herhalingen en vrij simpele woordenschat op wijzen, en dat zelfs op basis van de originele versie voor een niet Zweeds sprekende lezer. Misschien ideaal voor beginners, maar deze lezer is echter meer gewend op vlak van Zweedse thrillers
2
Reageer op deze recensie