Lezersrecensie
Een parel van een psychologische literaire thriller
02 november 2016
Håkan Nesser verrast de Lage Landen terug met een standalone. Eerder werden 'Hemel boven Londen' en 'De stilte na Sarah' al naar het Nederlands vertaald, na zijn succesvolle Van Veeteren- en Barbarotti-reeksen. Hij bereikt dus zeker een breed publiek met dit soort psychologische thrillers die de lezer mee sleuren in een benauwende zeer onder de huid kruipende atmosfeer.
“Niemand mag weten wat Maria heeft gedaan…” In dit boek vlucht Maria, een bekende Zweedse tv-presentatrice in de vijftig, anoniem samen met haar hond, Castor, naar een nieuw onderkomen in Winsford, een klein dorpje in het - in de winter toch - verlaten natuurgebied Exmoor. Ze draagt geheimen met zich mee die zich één na één in haar verhaal zullen ontvouwen. Haar huwelijk met Martin Holinek, een literatuurprofessor, is niet altijd over rozen gegaan. Hij kwam dan terecht in een schandaal en om hieraan te ontvluchten, maakten ze eerst samen plannen om naar Marokko te reizen, naar dezelfde plek waar haar man vroeger ook al verbleef tijdens zijn vakanties. Maar na een reis door Duitsland en Polen komt Maria met haar hond dus alleen terecht in Winsford. Wat er daartussen allemaal gebeurt en door welke motieven lees je dus in dit boek door middel van flashbacks en herinneringen van Maria.
Hoe Nesser in de huid kan kruipen van een vrouw en haar gedachten en gevoelens kan schetsen met zo'n scherpe pen: hoedje af. Of maakt het uiteindelijk toch niet zoveel verschil uit? In een gesprek van hem met enkele andere Zweedse schrijvers beweerde hij eens dat het niet mag uitmaken voor het verhaal of een schrijver er nu een hij of een zij van maakt. Zijn stijl is ook zoals hij ze zelf benoemt: "hij schrijft op hetzelfde ritme dat hij leest, maar moet het gewoon eerst zelf neerpennen". Traag, maar meeslepend, empathisch en gevoelig. De lezer zal niet vanwege de spannende acties op het puntje van zijn stoel zitten maar hopelijk wel een brok in de keel krijgen en enorm goed kunnen meevoelen met de gedachtes, gevoelens en gedragingen van Maria, ook al lijken ze niet altijd logisch en rationeel. De sfeer van de mistige, donkere en desolate heide van Exmoor, waar de warmte van de wilde paarden komt, is neergezet zoals Nesser het zélf ter plaatse samen met zijn hond ervaren heeft. En dat Nesseriaans taalgebruik, de poëtische en filosofische gedachtegangen zullen voor zijn fans ook weer een plezier om lezen zijn! Het is allemaal weer zeer subtiel en met vakmanschap gedaan, wat heeft geleid tot een nieuwe parel van een psychologische literaire thriller.
Deze bespreking is geschreven op basis van twee lezingen van de Zweedse originele versie.
“Niemand mag weten wat Maria heeft gedaan…” In dit boek vlucht Maria, een bekende Zweedse tv-presentatrice in de vijftig, anoniem samen met haar hond, Castor, naar een nieuw onderkomen in Winsford, een klein dorpje in het - in de winter toch - verlaten natuurgebied Exmoor. Ze draagt geheimen met zich mee die zich één na één in haar verhaal zullen ontvouwen. Haar huwelijk met Martin Holinek, een literatuurprofessor, is niet altijd over rozen gegaan. Hij kwam dan terecht in een schandaal en om hieraan te ontvluchten, maakten ze eerst samen plannen om naar Marokko te reizen, naar dezelfde plek waar haar man vroeger ook al verbleef tijdens zijn vakanties. Maar na een reis door Duitsland en Polen komt Maria met haar hond dus alleen terecht in Winsford. Wat er daartussen allemaal gebeurt en door welke motieven lees je dus in dit boek door middel van flashbacks en herinneringen van Maria.
Hoe Nesser in de huid kan kruipen van een vrouw en haar gedachten en gevoelens kan schetsen met zo'n scherpe pen: hoedje af. Of maakt het uiteindelijk toch niet zoveel verschil uit? In een gesprek van hem met enkele andere Zweedse schrijvers beweerde hij eens dat het niet mag uitmaken voor het verhaal of een schrijver er nu een hij of een zij van maakt. Zijn stijl is ook zoals hij ze zelf benoemt: "hij schrijft op hetzelfde ritme dat hij leest, maar moet het gewoon eerst zelf neerpennen". Traag, maar meeslepend, empathisch en gevoelig. De lezer zal niet vanwege de spannende acties op het puntje van zijn stoel zitten maar hopelijk wel een brok in de keel krijgen en enorm goed kunnen meevoelen met de gedachtes, gevoelens en gedragingen van Maria, ook al lijken ze niet altijd logisch en rationeel. De sfeer van de mistige, donkere en desolate heide van Exmoor, waar de warmte van de wilde paarden komt, is neergezet zoals Nesser het zélf ter plaatse samen met zijn hond ervaren heeft. En dat Nesseriaans taalgebruik, de poëtische en filosofische gedachtegangen zullen voor zijn fans ook weer een plezier om lezen zijn! Het is allemaal weer zeer subtiel en met vakmanschap gedaan, wat heeft geleid tot een nieuwe parel van een psychologische literaire thriller.
Deze bespreking is geschreven op basis van twee lezingen van de Zweedse originele versie.
2
Reageer op deze recensie