Heel wat 4-sterren boeken maken één 5-sterren reeks

Een reeks thrillers die je uitstekend vindt, en waar je enorm veel leesplezier aan hebt: hoe breng je dit over op de buitenstaander? Dat elk boek ten zeerste aan te bevelen is, wordt dan wel overduidelijk. Dit is ook zo voor Het stille meisje, het vierde deel in de serie van de Bergmankronieken van het schrijversduo Hjorth Rosenfeldt.

In een huis in het prachtige Zweedse Värmland worden de 4 leden van de familie Carlsten dood teruggevonden. Waarom wilde iemand dit gezin met 2 kinderen volledig uit de weg ruimen? De zaak trekt grote aandacht in heel Zweden, en het nationale rechercheteam wordt opnieuw aan het werk gezet. Sebastian Bergman wordt nog steeds ingezet als psycholoog van het team om hen hierbij te helpen. Het team krijgt het moeilijk als hun enige verdachte moet worden vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs en zelf het slachtoffer wordt van een misdrijf.

En pas na een tijdje wordt ook duidelijk dat er nog een vijfde persoon in het huis was, een nichtje dat op de vlucht is geslagen na getuige te zijn geweest van het drama. Het team doet er alles aan om haar eerst te vinden vooraleer de moordenaar dat doet. Hierin speelt Sebastian ditmaal een sleutelrol. Sebastian laat zich in dit boek van een zachtere en meer zorgende kant zien daar dit meisje en haar moeder hem fel doen herinneren aan zijn eigen vrouw en dochtertje die hij verloor in de tsunami in Thailand. Hij kan maar moeilijk zijn eigen privé-verlangens uitschakelen in zijn werk en daardoor zit deze zaak hem opnieuw zeer dicht op de huid. Sterk ontwikkelde emoties zijn dan ook een boventoon in dit verhaal waardoor dit boek zelfs nog meer aanspreekt dan het vorige uit de reeks.

De plot belooft verder ook nog interessante ontwikkelingen en twists voor de lezer. Dit boek staat garant voor weer heel wat uurtjes leesplezier! De reeks boeken samen vormen misschien nog wel een mooier geheel voor de lezer, omdat je opnieuw en opnieuw meeleeft met de personages uit het boek. Ook al wordt de grens in verband met de ontwikkeling van de karakters en hun problemen dikwijls opgezocht, en kan dit al eens te veel worden in letters, blijft het boeiend om het team te volgen en zitten de politieverhalen zeer goed in elkaar. Op televisie 'pakt' dergelijk aspect dan ook meer en merk je de invloed van het scenario schrijvende auteursduo. Het is dan ook moeilijk om het vijfde en tot nu toe laatste deel lang te laten liggen, ook al zouden er wat biebboeken uitgelezen moeten worden...

Bespreking gebaseerd op de Zweedse versie