Je hersens kraken om ze beter te begrijpen...

Christian Jungersen was me nog onbekend vooraleer ik dit boek las. Enkele lezers kregen het voorrecht dit boek te lezen n.a.v. de lancering van de verfilming in de Nederlandse filmzalen begin oktober, waaronder dus ikzelf.

Mia en haar man Frederik zijn met hun zoon op vakantie op Mallorca als Frederik een ongeval heeft en hij naar aanleiding daarvan wordt onderzocht en bij hem een hersentumor wordt ontdekt. De artsen waarschuwen hen ervoor dat Frederik’s persoonlijkheid door deze diagnose wel eens zou kunnen wijzigen en hun gezinsleven hierdoor in de war kan geraken. Dit blijkt een al te onderschatte veronderstelling te zijn.

Terug in Denemarken moet Frederik thuisblijven van zijn werk als gerespecteerd directeur van een privéschool waar hij tot dan toe met uitstekende resultaten kon uitpakken. Mia probeert haar werk als leerkracht op diezelfde school te blijven doen, maar samen met de zorg voor haar man en haar zoon wordt dit een zware uitdaging.

Terwijl Frederik probeert te genezen van de operatie, wordt hij beschuldigd van verduistering en fraude van het kapitaal van de school dat hij vergokte op de beurs. Vanwege deze miljoenenfraude dreigt zijn school zelfs failliet te gaan. In het boek draait het er volledig om of hij verantwoordelijk is voor zijn eigen daden of dat dit ligt aan zijn veranderde persoonlijkheid. Voor Mia wordt het dan ook nog eens extra moeilijk omdat hun gezamenlijke collega’s zich tegen haar man en haar gezin keren. De mede directieleden blijken de aansprakelijkheid niet goed geregeld te hebben en er ook nog eens persoonlijk onder te lijden, waardoor hun jarenlange vriendschap met collega Laust en diens vrouw tevens afspringt.

Samen met advocaat Bernard, die tevens voor de dramatisch-romantische noot zorgt, probeert Mia de grootste incidenten in haar gezin tegemoet te treden. Ze leert ook een steungroep kennen waardoor ze met Bernard bovendien in contact kwam, als man van een vrouw met een hersenbeschadiging en waar ze nieuwe steun probeert te vinden voor haar situatie. De veranderde persoonlijkheid van Frederik zet hun leven op zijn kop. Zoon Niklas wordt ook het slachtoffer van de moeilijke gezinssituatie; uiteraard gaat hij naar dezelfde school waar zijn ouders werken…

Tussen de privé-besognes van de personages door biedt de schrijver een plejade aan artikels, hoofdstukken uit medische boeken en beeldmateriaal aan om de lezer meer informatie te bezorgen over wat hersenbeschadigingen met een mens doen, de vrije wil van de mens en hoe deze wordt beïnvloed, en hoe daar tegenwoordig naar wordt gekeken. Eén artikel intrigeerde me als lezer uitermate waarin de resem aan psychologische dramatische boeken en thrillers van de laatste jaren wordt afgedaan als cliché en foutief. Neen, een boek dat over een vader zou gaan die zijn kinderen slaat, en er niet in slaagt zijn gedrag aan te passen, en eerder met antidepressieve middelen gebaat is net als zijn kinderen, en wiens leven up en down zou gaan, is een levensechter verhaal volgens de schrijfster ervan. (De tijdschriften en de namen van de auteurs zijn er uiteraard in terug te vinden.) Het is een boude uitspraak die wel even bij me bleef hangen.

Het boek behandelt uiterst boeiende materie op een heel bevattelijke manier en waarvan het verhaal van Frederik eigenlijk een uitgewerkt voorbeeld is. Dit verhaal is op zo’n manier verteld dat je vooral meevoelt met Mia en wat ze allemaal moet meemaken. Het boek leest niet van in het begin gemakkelijk maar naarmate het verhaal vordert, word je erin meegezogen en wil je ook weten hoe de rechtszaak van Frederik uiteindelijk afloopt. Er is dus voldoende spanning voorzien om de lezer tot op het einde geboeid te houden.

Van die lezer wordt er wel concentratie van zijn ‘hersenkwabben’ vereist. Je moet er even voor gaan zitten en tijd nemen voor dit boek. Je hersenen kraken om ze beter te begrijpen: je wordt wijzer van dit boek! Het onderzoek van de auteur is ook zeer uitgebreid. Een knap geschreven werk dat je doet stilstaan bij de fragiliteit van je hersenpan. Meestal vermijd ik nét daarom dit soort boeken, (ik wil niet weten wat er allemaal met mijn lichaam fout kan gaan!) maar hier was het uiteindelijk zeer de moeite waard. Er waren ook amper of geen opmerkingen te geven over de vertaling naar het Nederlands van Femke Blekkingh-Muller.