Lezersrecensie
Tussen waarheid en waanbeelden
24 juni 2016
Dit boek toont hoe je het best een novelle schrijft waarin je waarheid niet van waanbeelden kan onderscheiden. We leren Nikolaj kennen als iemand die onder ziekelijke jaloezie gebukt gaat over zijn vrouw. Zij speelt theater, en wordt elke avond bewonderd door haar publiek evenals door haar regisseur die haar koste wat kost niet kwijt wilt. Nikolaj wordt gedreven tot daden waartoe hij eerst niet in staat zou zijn geweest. Hij verdrinkt zijn jaloezie en paranoia in sloten alcohol, en vraagt hulp aan een mysterieuze vriend, Sergeant Bertrand. Een boek dat ik in 1, enfin 2 rukken uit las. De taal is directer en minder dragend dan in 'Portret van een onbekend meisje'. Het verhaal is ingrijpend en houdt je tot het einde vastgekluisterd aan het boek. Want wat is waar en wat niet? Indrukwekkend hoe je wordt meegezogen in zo'n psychisch labiele geest ook. Met dank aan uitgeverij Cossee om dit debuut uit 1991 in ongecensureerde vorm terug uit te geven.
1
Reageer op deze recensie