Te onlogisch verhaal

Romantische 'feelgood' toestanden zijn normaal gezien niet echt mijn ding. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet open sta om af en toe toch iets anders te proberen. De samenvatting van dit boek trok me wel aan en zo kon ik dit verhaal vooraf lezen dankzij Hebban en Uitgeverij Bruna.

Het verhaal begint bij de begrafenis van Ed, de man van Zoë, die net gestorven is in een banaal verkeersongeval. Zoë kan maar moeilijk haar leven terug op de rails krijgen en denkt eraan hoe ze haar man, haar zielsgenoot, haar vriend nog zoveel wilde zeggen, en met hem beleven.

Als ze daar maar eens de kans voor kreeg… Als ze valt op haar terras, wordt ze met een bons terug wakker in haar vorige leven op de dag dat ze zal verhuizen naar haar universiteit en Ed zal leren kennen in haar nieuwe appartement met nieuwe studiegenoten. Samen met Zoë beleven we de belangrijkste dagen van haar relatie met Ed terug mee. Echter nu heeft Zoë de kennis hoe het allemaal zal aflopen. Zal ze de kans krijgen om meer gelukkige momenten met Ed te beleven en de ruzies te vermijden én bovendien het ongeluk te voorkomen? Dat is waar het in dit verhaal om draait.

Deze premisse is dan ook al op voorhand enigszins buitenaards voor deze nuchtere lezer te noemen, wat het boek bij mij deels al verkorven heeft. En dan maakt Zoë ook nog eens onlogische beslissingen die haar missie echt niet helpen slagen. Het is bij tijd en wijle een mooi verhaal als Zoë opnieuw de liefde met haar man beleeft, en ze elkaar leren ontdekken.

Grote vragen in de relatie zijn het al dan niet trouwen, en of ze kinderen willen krijgen of niet. In het begin van hun relatie is het vooral Ed die op kinderen aanstuurt en wil Zoë haar carrière uitbouwen, maar als ze uiteindelijk gezwicht is, doen ze er samen alles aan zodat Zoë zwanger zou geraken want dit blijkt zeer moeilijk te gaan. Ze gaan als koppel door een hel en dit moet Zoë allemaal voor een tweede keer beleven hoewel ze al weet hoe alles gaat aflopen. Je wilt uiteindelijk wel verder lezen om te weten hoe het eindigt, maar het slot van het verhaal verrast totaal niet waarbij het verhaal helemaal wordt tenietgedaan.

De nadruk in dit boek ligt op de vraag of je je levensloop kan wijzigen als je een tweede kans zou krijgen, en of je wel zo veel anders zou doen. Echter: het is ergens onlogisch te denken dat deze levensloop door enkele dagen uit je leven opnieuw te beleven een nieuwe richting zou nemen en dat is wel een weeffout in het verhaal.

Waar het eerste deeltje me nog ergens kon raken vanwege de rouw waarin de lezer wel betrokken wordt, geraakt de schrijfster mij jammer genoeg kwijt later in het verhaal. Het karakter van Ed wordt dan ook minimaal beschreven daar waar we Zoë wel beter leren kennen. Op een aantal personages wordt gewoon niet diep genoeg ingegaan. Ook was het taalgebruik niet bijster aantrekkelijk en zat er daar wel heel veel herhaling in. Uiteraard is alles qua syntaxis en woordgebruik vrij eenvoudig gehouden waardoor het boek wel heel snel te lezen is. “Elk nadeel heeft zo z’n voordeel…“