Lezersrecensie
Weer tijd voor wat poëzie...
14 april 2016
"Waakzaam" is de tweede dichtbundel van Maarten Inghels uit 2011. In 2008 verscheen zijn poëziedebuut "Tumult" in de Sandwich-reeks onder redactie van Gerrit Komrij.
Waakzaam is opgebouwd uit vier delen en nog een apart gedicht onder de titel "Hadden wij maar een hoed die kon gaan vliegen."
Om beurten gaan de gedichten over 'er wel/niet bij horen', 'waakzaamheid' voor onze omgeving en maatschappij in het algemeen met veel linken naar de actualiteit, 'afscheid nemen' en 'de revolte'.
Ook de aanleiding en enkele gedichten van zijn initiatief 'De eenzame uitvaart' zijn in deze gedichtenbundel vervat. De Eenzame Uitvaart is een literair project dat Inghels heeft opgestart, waarbij zeven dichters een persoonlijk gedicht schrijven voor eenzame overledenen en die dit gedicht op de uitvaart komen voordragen. Deze gedichten vol van afscheid zijn wel heel ontroerend. In de aantekeningen achteraan vind je tenslotte enkele verklaringen en achtergronden over hoe bepaalde gedichten ontstaan zijn. Het is een prachtige bundel geworden. Ook in zijn Stadsgedichten die hij als Stadsdichter van Antwerpen schrijft en in zijn nieuwste bundel 'Nieuwe rituelen' worden dit soort thema's verder ontwikkeld.
Dankzij de Antwerpse Stadsdichters ben ik trouwens ook meer poëzie gaan lezen. Fijn dat je dan toch ook af en toe iets nieuws leert kennen dat recht naar je hart gaat.
En van gedichten geniet je uiteraard niet één keer. Die lees je opnieuw en opnieuw zodat je er steeds weer iets nieuws in ontdekt.
Uit Waakzaam van Maarten Inghels:
Inwijkeling
Wijk bij mij in
en leer er wonen.
Sta te boek
als vreemdeling
maar ga niet weg:
er zijn opties.
Vergeet mijn verleden
niet, geef dit een kans.
In alle kleuren kan
jij hier jouw stem
zoeken tot je vertrekt,
kom dan terug.
Zoek je plek op;
maak plaats
voor elkaar,
zing dit lied.
Zeg mij waar
jij zal wonen:
ik kom langs.
Waakzaam is opgebouwd uit vier delen en nog een apart gedicht onder de titel "Hadden wij maar een hoed die kon gaan vliegen."
Om beurten gaan de gedichten over 'er wel/niet bij horen', 'waakzaamheid' voor onze omgeving en maatschappij in het algemeen met veel linken naar de actualiteit, 'afscheid nemen' en 'de revolte'.
Ook de aanleiding en enkele gedichten van zijn initiatief 'De eenzame uitvaart' zijn in deze gedichtenbundel vervat. De Eenzame Uitvaart is een literair project dat Inghels heeft opgestart, waarbij zeven dichters een persoonlijk gedicht schrijven voor eenzame overledenen en die dit gedicht op de uitvaart komen voordragen. Deze gedichten vol van afscheid zijn wel heel ontroerend. In de aantekeningen achteraan vind je tenslotte enkele verklaringen en achtergronden over hoe bepaalde gedichten ontstaan zijn. Het is een prachtige bundel geworden. Ook in zijn Stadsgedichten die hij als Stadsdichter van Antwerpen schrijft en in zijn nieuwste bundel 'Nieuwe rituelen' worden dit soort thema's verder ontwikkeld.
Dankzij de Antwerpse Stadsdichters ben ik trouwens ook meer poëzie gaan lezen. Fijn dat je dan toch ook af en toe iets nieuws leert kennen dat recht naar je hart gaat.
En van gedichten geniet je uiteraard niet één keer. Die lees je opnieuw en opnieuw zodat je er steeds weer iets nieuws in ontdekt.
Uit Waakzaam van Maarten Inghels:
Inwijkeling
Wijk bij mij in
en leer er wonen.
Sta te boek
als vreemdeling
maar ga niet weg:
er zijn opties.
Vergeet mijn verleden
niet, geef dit een kans.
In alle kleuren kan
jij hier jouw stem
zoeken tot je vertrekt,
kom dan terug.
Zoek je plek op;
maak plaats
voor elkaar,
zing dit lied.
Zeg mij waar
jij zal wonen:
ik kom langs.
1
Reageer op deze recensie