Rake briljante roman in een onbekende context

De stad Jos. Yejide krijgt in 2008 een uitnodiging van haar nog steeds officiële echtgenoot Akin om de begrafenis van zijn vader bij te wonen. En eindelijk na al die jaren gaat ze terug om hem en zijn familie op te zoeken. Want er zijn zoveel vragen die ze beantwoord wil zien…

We keren terug naar het jaar 1985 in Ilesha waar ze dan met haar man samenwoont en een eigen succesvol kapsalon heeft. Al enkele jaren proberen zij een kind te krijgen en ondernemen ze pogingen daartoe met behulp van de klassieke geneeskunde, veelvuldige gebeden, zware pelgrimstochten en het traditionele geloof van hun oudere familie. En dan staat haar schoonfamilie met een tweede vrouw, Fenma, voor hun deur, tegen de wens in van haar en Akin zelf. Er knapt iets in haar, nooit had ze gedacht dat ze haar man met een andere vrouw moest delen. Ze hadden polygamie samen afgezworen. Yejide zet alles op alles om toch zwanger te worden voordat deze vrouw wel vruchtbaar zal blijken te zijn en haar trots zou afnemen.

Ze wordt dan uiteindelijk toch echt zwanger, maar ze moet een zware prijs betalen voor de vreugde van haar zwangerschap. Yejide geraakt getekend door alle tegenslagen die ze tegenkomt. Ook door flashbacks naar haar eigen jeugd leer je dat ze als baby haar moeder al verloren had, en dat ze is opgegroeid bij haar vader en vier andere vrouwen, en die allemaal zeer koud en afwijzend tegenover haar waren.

We gaan ook af en toe terug in de herinneringen van zowel Akin als Yejide naar de universiteit van Ife, waar Yejide is kunnen gaan studeren en er haar man Akin (Akinyele) ontmoette. Het is in die jaren dat er regelmatig manifestaties zijn van de studenten en de vakbonden tegen de militaire dictatuur en er ook doden vallen.

Tijdens hun gezamenlijke jaren in Ilesha vindt ook de tegencoup plaats die de militairen een aantal jaren terug in het zadel zullen helpen, en zo beleven ze enkele angstige momenten, Uiteindelijk kan Yejide haar leven in Ilesha met Akin niet meer aan, vlucht ze er weg en wijkt ze uit naar de veel noordelijkere stad Jos om daar een aantal jaren een anoniem leven te leiden, ver weg van haar familie en bekenden.

De roman snijdt echt door merg en been, en je ziet hoe Yejide evolueert doorheen het boek, van een vrouw die weet wat ze wil tot de onzekerheid en de tegenslagen hebben toegeslagen.

Als lezer krijg je ook een aantal gebeurtenissen door de ogen van beide echtgenoten te zien, en dit is best sterk: Akin schaadt het vertrouwen van zijn vrouw, maar denkt zelf dat dit de enige manier is om zijn huwelijk te redden. Zij houdt nog steeds van haar man, maar voelt zich verraden en angstig dat hij haar wil verlaten. De liefde tussen hen is er echter nog steeds. Het onvermogen tot communicatie tussen beiden leidt tot de breuk tussen hen.

De tijdssprongen en de veranderingen in perspectief houden het verhaal boeiend en spannend. De context is voor ons grotendeels onbekend wat best ook een voordeel kan zijn, omdat je zo begrip kan kweken voor gevoelens die universeel zijn en tegelijkertijd zit je ook in een wereld waarin andere tradities gelden.
Veel traditionele gebruiken en bijgeloof hebben Akin en Yejide afgezworen daar ze bij de moderne, opgeleide klasse behoren, en Akin een goede job in een groot bedrijf. Maar uit wanhoop wordt Yejide terug naar het traditionele geloof gedreven om zich toch aan iets te kunnen vastklampen. Dit boek had me vast van het begin tot het einde.