Lezersrecensie
Inhoudsrijke thriller met hoog ritme
16 oktober 2018
Met dank aan HarperCollins Holland voor het recensie-exemplaar.
Soraya Vink schreef een debuutthriller! Een gedurfde stap als je al zo lang aan de “andere kant” staat als recensent en Hebban-redacteur. En debuten in alle vormen mogen meer aandacht van de lezer krijgen, altijd!
Haar thriller begint met twee motto’s ontleend aan Carl Gustav Jung en Dr. M.L. Rapier, respectievelijk een psychiater en een klinische psycholoog. Het eerste motto legt al uit waar de titel voor staat: alle maskers die één persoon draagt, vormen samen de ‘persona’, een volledige persoonlijkheid met andere woorden. Rapier legt in een bekend citaat uit welke fijne lijn er zit tussen een politieagent en een crimineel, en wat hen drijft hetzelfde kan zijn maar ze simpelweg verschillende rollen hebben gekozen.
Deze motto’s passen goed bij het verhaal van Elvira Selas en haar broer Eduardo. Beiden opgegroeid in Nederland, is zij terechtgekomen bij de politie en is Eduardo de andere kant van de wet opgegaan. Selas komt na een jaar van de radar verdwenen te zijn in haar geboorteland Spanje na een zware undercoveroperatie terug bij de Nederlandse politie waar ze direct de leiding krijgt over een moeilijke zaak bij de afdeling Zware Criminaliteit. Het eerste slachtoffer, een Nederlandse vrouw, wordt vermoord teruggevonden door haar dochter, en op het plaats delict vindt de politie een rouwkaart met een Latijnse tekst op. Wat wil dit zeggen? Een tweede slachtoffer wordt in andere omstandigheden tevens vermoord teruggevonden met een zelfde soort rouwkaart. Is er een seriemoordenaar aan de gang? De chef van Elvira hoopt alvast van niet. Elvira en haar collega’s bijten zich vast in het onderzoek, maar Elvira wordt in haar zoektocht belemmerd door haar verleden dat ze nog niet volledig heeft afgesloten omdat ze nog steeds haar broer wil terugvinden en op het juiste pad brengen. Na een mysterieus bericht op haar geheime smartphone komt ze terug in contact met de onderwereld waar ze vroeger deel van uitmaakte, en neemt ze enkele gevaarlijke beslissingen. Door enkele flashbacks kom je af en toe meer te weten van belevenissen die ze meemaakte met het Spaanse drugskartel waarin ze zich had binnen gewerkt als undercover-agente, en die ze nu nog altijd met zich meesleept.
Dit maakt dat het boek rijk is aan inhoud, en het ritme hoog ligt om Elvira’s officiële én haar privé-onderzoek in elkaar te doen passen. Dit is tegelijkertijd ook een risico, daar sommige zaken na weliswaar een zware inspanning van Elvira plots heel snel opgelost kunnen worden als zij onder tijdsdruk komt te staan, en natuurlijk na enkele individuele en eigenwijze ingrepen die thrillerdetectives wel meer eigen zijn. De constructie van het boek is daardoor niet helemaal evenwichtig, maar neemt de lezer wel in sneltreinvaart mee doorheen het boek. Het verhaal had gerust nog wat langer mogen zijn om dit meer in balans te brengen.
Er is ook best wat aandacht besteed aan de gevolgen en de emotionele terugslag die Elvira heeft gekregen en waar ze nog onder lijdt door dit soort werk te doen, en waarvoor ze door terug in dienst te zijn gegaan, een psycholoog toegewezen krijgt die haar moet opvolgen. Haar houding tegenover hem is aan verandering onderhevig en ze zal in Simon, de psycholoog in kwestie, een vertrouwensman vinden, die haar kan helpen in enkele moeilijke situaties. De evolutie van Elvira is alvast goed in kaart gebracht. De haar omringende personages zijn voldoende geïntroduceerd en mogen zeker nog meer achtergrond krijgen in een vervolgverhaal. De kennis van en de liefde voor de Spaanse taal en het land van de schrijfster schemeren door in het boek: de rol van de Guardia Civil onder het regime van de fascistische generaal Franco wordt bv goed in beeld gebracht, evenals het verzet tegen diezelfde generaal. Er wordt af en toe gevloekt in het Spaans, wat opvalt en best grappig is, als lezer vergeet je misschien al eens de betekenis van dat ene woordje, ook al wordt het de eerste keer wel letterlijk vertaald. Het slot is enigszins verrassend rustiger dan enkele snel opeenvolgende spannende acties kunnen vermoeden, en werpen interessante vraagstukken als rechtvaardigheid en gerechtigheid op. Een cliffhanger die een schaduw werpt over het einde van het boek doet uitkijken naar het vervolg!
Soraya Vink schreef een debuutthriller! Een gedurfde stap als je al zo lang aan de “andere kant” staat als recensent en Hebban-redacteur. En debuten in alle vormen mogen meer aandacht van de lezer krijgen, altijd!
Haar thriller begint met twee motto’s ontleend aan Carl Gustav Jung en Dr. M.L. Rapier, respectievelijk een psychiater en een klinische psycholoog. Het eerste motto legt al uit waar de titel voor staat: alle maskers die één persoon draagt, vormen samen de ‘persona’, een volledige persoonlijkheid met andere woorden. Rapier legt in een bekend citaat uit welke fijne lijn er zit tussen een politieagent en een crimineel, en wat hen drijft hetzelfde kan zijn maar ze simpelweg verschillende rollen hebben gekozen.
Deze motto’s passen goed bij het verhaal van Elvira Selas en haar broer Eduardo. Beiden opgegroeid in Nederland, is zij terechtgekomen bij de politie en is Eduardo de andere kant van de wet opgegaan. Selas komt na een jaar van de radar verdwenen te zijn in haar geboorteland Spanje na een zware undercoveroperatie terug bij de Nederlandse politie waar ze direct de leiding krijgt over een moeilijke zaak bij de afdeling Zware Criminaliteit. Het eerste slachtoffer, een Nederlandse vrouw, wordt vermoord teruggevonden door haar dochter, en op het plaats delict vindt de politie een rouwkaart met een Latijnse tekst op. Wat wil dit zeggen? Een tweede slachtoffer wordt in andere omstandigheden tevens vermoord teruggevonden met een zelfde soort rouwkaart. Is er een seriemoordenaar aan de gang? De chef van Elvira hoopt alvast van niet. Elvira en haar collega’s bijten zich vast in het onderzoek, maar Elvira wordt in haar zoektocht belemmerd door haar verleden dat ze nog niet volledig heeft afgesloten omdat ze nog steeds haar broer wil terugvinden en op het juiste pad brengen. Na een mysterieus bericht op haar geheime smartphone komt ze terug in contact met de onderwereld waar ze vroeger deel van uitmaakte, en neemt ze enkele gevaarlijke beslissingen. Door enkele flashbacks kom je af en toe meer te weten van belevenissen die ze meemaakte met het Spaanse drugskartel waarin ze zich had binnen gewerkt als undercover-agente, en die ze nu nog altijd met zich meesleept.
Dit maakt dat het boek rijk is aan inhoud, en het ritme hoog ligt om Elvira’s officiële én haar privé-onderzoek in elkaar te doen passen. Dit is tegelijkertijd ook een risico, daar sommige zaken na weliswaar een zware inspanning van Elvira plots heel snel opgelost kunnen worden als zij onder tijdsdruk komt te staan, en natuurlijk na enkele individuele en eigenwijze ingrepen die thrillerdetectives wel meer eigen zijn. De constructie van het boek is daardoor niet helemaal evenwichtig, maar neemt de lezer wel in sneltreinvaart mee doorheen het boek. Het verhaal had gerust nog wat langer mogen zijn om dit meer in balans te brengen.
Er is ook best wat aandacht besteed aan de gevolgen en de emotionele terugslag die Elvira heeft gekregen en waar ze nog onder lijdt door dit soort werk te doen, en waarvoor ze door terug in dienst te zijn gegaan, een psycholoog toegewezen krijgt die haar moet opvolgen. Haar houding tegenover hem is aan verandering onderhevig en ze zal in Simon, de psycholoog in kwestie, een vertrouwensman vinden, die haar kan helpen in enkele moeilijke situaties. De evolutie van Elvira is alvast goed in kaart gebracht. De haar omringende personages zijn voldoende geïntroduceerd en mogen zeker nog meer achtergrond krijgen in een vervolgverhaal. De kennis van en de liefde voor de Spaanse taal en het land van de schrijfster schemeren door in het boek: de rol van de Guardia Civil onder het regime van de fascistische generaal Franco wordt bv goed in beeld gebracht, evenals het verzet tegen diezelfde generaal. Er wordt af en toe gevloekt in het Spaans, wat opvalt en best grappig is, als lezer vergeet je misschien al eens de betekenis van dat ene woordje, ook al wordt het de eerste keer wel letterlijk vertaald. Het slot is enigszins verrassend rustiger dan enkele snel opeenvolgende spannende acties kunnen vermoeden, en werpen interessante vraagstukken als rechtvaardigheid en gerechtigheid op. Een cliffhanger die een schaduw werpt over het einde van het boek doet uitkijken naar het vervolg!
1
Reageer op deze recensie