Gelaagd boek over pijnlijke scheiding

“Nee hè. Dat is mijn eerste gedachte als ik na school de Rozenlaan binnenloop en mijn moeder aantref in haar gebruikelijke uniform, op de gebruikelijke bank, in haar gebruikelijke starende lappenpop-houding. Ze moet zo onderhand wel elk plankje en krasje van de buffetkast uit haar hoofd kennen."

De ouders van Nina zijn net gescheiden. Haar vader woont in de Heerestraat samen met zijn nieuwe vriendin Anja en haar twee kinderen: Lindi, een echte valse stiefzus, en Mark, een metalfan met lang zwart haar en een sik. Haar moeder woont nu alleen in de Rozenlaan waar ze dag in, dag uit op de bank zit, starend naar de buffetkast, in haar pyjama. Terwijl haar vader een nieuw leven opbouwt, moeten Nina en haar moeder wennen aan de nieuwe situaties, maar ondertussen is Nina erg druk met voetbal en haar examenjaar. De afspraak is dat Nina de even weken bij haar vader is en de oneven bij haar moeder, beginnend met oudejaarsavond die ze bij haar vader door moet brengen. En de avond is “geweldig”. Nina moet de hele tijd aan haar moeder denken die alleen op de bank in haar pyjama in het huis in de Rozenlaan zit. Daarnaast wil haar vader alles gezellig ‘met z’n vijfjes’ doen, waar niemand zin in heeft. Als klap op de vuurpijl vergeet haar vader Nina een gelukkig nieuwjaar te wensen. Het belooft een “fantastisch” jaar te worden.   

Nina is niet de enige met gescheiden ouders, ook de ouders van de schrijfster van dit boek, Carlie van Tongeren, gingen scheiden toen ze jong was. Van Tongeren zei zelf over het verhaal: ‘Ik had dit boek graag gelezen toen ik net als Nina heen en weer fietste tussen mijn gescheiden ouders. Want er valt soms ook wel wat te lachen om dat nieuwe, rare en soms rampzalige leven.’ Wat dat betreft laat Van Tongeren je lachen om ongemakkelijke situaties die Nina meemaakt. Het boek heeft een luchtige toon, maar daaronder zijn verschillende lagen aan thematiek te vinden. Gescheiden ouders voeren de boventoon, maar daarnaast is er ook ruimte voor vriendschap en verliefdheid. Sommige elementen vallen deels buiten de hoofdlijnen en zijn soms niet nodig. Toch geven deze motieven het verhaal meer dimensie en gelaagdheid, waardoor het boek meer als een geheel overkomt.  

De schrijfster hanteert een fijne schrijfstijl die je door laat lezen. De verhaallijn wisselt continu tussen de Heerestraat en de Rozenlaan. Hierdoor kan er een goed beeld gevormd worden over de manier waarop de ouders van Nina met de scheiding omgaan. Hieruit komt ook duidelijk naar voren hoe pijnlijk zo’n situatie kan zijn voor een kind. Nina fungeert als boodschapper voor haar ouders, waardoor haar eigen gevoelens een beetje ondergesneeuwd raken.  

Al met al is Heerestraat & Rozenlaan een luchtig boek vol met herkenbare elementen en diverse lagen aan thematiek. Voor sommige mensen zullen de situaties herkenbaar zijn, voor anderen niet. Door de directe schrijfstijl word je aangemoedigd het boek te blijven lezen. Heerestraat & Rozenlaan is niet weg te leggen en is een perfect boek voor de zomer!