Prachtig debuut met boeiende personages

Krijttekeningen, een tragisch ongeluk, een gruwelijke ontdekking in het bos, en een obscuur geheim: enkele elementen van het debuut van C.J. Tudor. The Chalk Man is een boek dat van het begin tot het einde boeit.  

De schrijfster kreeg inspiratie tot het schrijven van The Chalk Man nadat haar dochter op haar tweede verjaardag kleurkrijt had gekregen en daarmee allerlei figuren op hun oprit had getekend. Diezelfde avond deed ze de achterdeur open en zag rare streepjes getekend. In het donker zag dit er sinister uit, waarop ze naar haar partner riep: 'These chalk men look really creepy in the dark ….' Haar dochter en de krijttekeningen leiden uiteindelijk tot een knap in elkaar gezette thriller met als hoofdpersoon Eddie Adams.  

Eddie Adams maakt deel uit van een vriendenclubje, samen met Fat Gav, Hoppo, Metal Mickey en het jongensachtige meisje Nicky, de dochter van de priester in de plaatselijke Anglikaanse parochie. De vier jongens gebruiken kleurkrijt dat Gav op zijn verjaardag heeft gekregen om elkaar via tekeningen op straat te berichten. Eddie kwam op het idee na een ontmoeting met de nieuwe leraar Halloran die een bleek gezicht had en daarom Krijtman als bijnaam kreeg. Ieder gebruikt een eigen kleur, dus de anderen weten wie het bericht heeft geplaatst. Er zijn echter ook berichten in wit krijt, een kleur zonder 'afzender'. Krijtberichten leiden tot de vondst van een vermoord meisje. Wat is er gebeurd?  

Dertig jaar later woont Ed nog in het huis waarin hij is opgegroeid. Hij heeft een huurster, Chloe, met wie hij geen relatie heeft. Op een dag krijgt hij plots een brief met een stuk wit krijt en een tekening van een galgje. Wat zit hierachter, wie zou de afzender zijn? De zomer van 1986 blijkt het leven van de vrienden ingrijpend te hebben veranderd.  

Hoofdstukken over de gebeurtenissen in het jaar 1986 worden afgewisseld met die in 2016, dertig jaar later. Eddie vertelt het verhaal in de ik-persoon. In 1986 is hij een 12-jarige leerling; in 2016 geeft hij, inmiddels 42-jaar oud, les op een school in zijn geboortedorp. De karakters van het vriendenclubje zijn zo goed uitgewerkt dat je met deze personages meeleeft, niet alleen met hoofdpersoon Eddie en zijn vrienden, maar ook met Eddie's leraar, Mr. Halloran. Tijdens het verhaal ontwikkelen de karakters zich zodanig dat de lezer zich met de ene meer en met de andere minder verbonden gaat voelen. In de loop van het verhaal blijkt namelijk niet iedereen te zijn zoals deze bij aanvang lijkt te zijn. De inbedding van deze goed gekozen karakters in een doordachte verhaallijn die een mengeling van misdaad, mysterie en drama representeert, houdt de lezer in de greep.  

Het boek leest erg gemakkelijk. Tudor heeft een bijzondere manier van schrijven, met prachtige, vaak geestige dialogen. Deze humoristische aspecten mogen een wonderlijke combinatie met de trieste, duistere en soms gruwelijke gebeurtenissen lijken, maar zijn het niet. Ze zorgen ervoor dat de lezer in het verhaal getrokken wordt en het verhaal meebeleeft. Tudor weet daarbij spanning te creëren en vast te houden door in elk hoofdstuk - in verleden en heden - iets te laten gebeuren of onthullingen te doen die weer nieuwe vragen oproepen. Het einde is onverwacht, briljant gevonden, zoals het in een goede thriller hoort (maar helaas meer dan eens niet het geval is).  

C.J. Tudor (Caz voor bekenden) vertelde in een interview er blij mee te zijn de jaren tachtig als teenager meegemaakt te hebben. Wie deze periode, net als zij, bewust heeft meegemaakt, krijgt bij het lezen van The Chalk Man een nostalgisch, retro-gevoel. Het boek heeft een prachtige, krijtachtige omslag. Het ziet er niet alleen zo uit, maar het voelt ook zo. Zelden is zo'n toepasselijke boekomslag te zien.

Tudors volgende psychologische thriller gaat over een leraar die terugkeert in zijn dorp in Nottinghamshire waar, 25 jaar geleden zijn zus verdween, en ook weer opdook. De voorlopige titel is The Residents. Na dit prachtige debuut zonder meer een boek om naar uit te kijken!