Een lekker boek!

Dat is wel heel vreemd thuiskomen. Kasten leeg, toiletspullen weg, niets dat wijst op zijn aanwezigheid. Waar is Hans? En waar zijn alle spullen, waarom neemt hij zijn telefoon niet op? Op het moment dat Mirte beseft wat er aan de hand is kan ze zichzelf wel voor de kop slaan. Oké, het is allemaal heel snel gegaan, maar ze waren toch verliefd? Hij hield toch van haar? En nu staat ze daar, verloren en verlaten en kan ze aan iedereen vertellen wat haar is overkomen. Dat kan er ook nog wel bij na alles! Maar dat het pas het begin is van alle ellende kan ze op dat moment niet overzien. De volgende dagen dringt de harde waarheid tot haar door en krijgt ze een steeds beter beeld van de val waar ze ingetrapt is. Gelukkig is Mirte niet voor een gat te vangen en zet ze haar schouders eronder. Toch ziet ze niet alles in perspectief en dat zorgt voor leuke én minder leuke verrassingen.

“Drijfzand” is gebaseerd op een interessant gegeven wat je vandaag de dag wel vaker tegenkomt. Een drang naar liefde en geliefd worden, een sneltreinrelatie en dan kaalgeplukt worden. De singles willen graag settelen en zijn daarmee een gewillige prooi. Jose Vriens zet het verhaal op een fijne en integere manier neer waardoor het zelfs herkenbaar kan zijn, ook als je een dergelijk situatie niet zelf hebt meegemaakt. Je leest gemakkelijk en leeft snel mee met Mirte, die soms toch wel wat naïef is. Maar daar heeft ze gelukkig mensen voor in haar directe omgeving. Prima geregeld zou je denken. Haar vriendschappen redden haar veelvuldig uit benarde situaties, maar zijn die vrienden altijd even oprecht? Een terechte feelgoodroman, absoluut een lekker boek voor tussendoor. Geen moeilijk gedoe maar lekker ongecompliceerd genieten van een –niet overdreven klef- liefdesrelaas. Niets mis mee en zeker aan te raden voor een paar uur lekker wegzakken. Vooral het aandeel van BIT en de geheimzinnigheid vond ik goed gevonden, dat geeft het geheel net wat meer inhoud en dat is een onderscheidend voordeel van dit verhaal. Hoewel het al snel duidelijk is hoe de vork aan de steel zit is het niet storend en levert het een positieve bijdrage aan het geheel. Het aspect identiteitsfraude is een dagelijks terugkerend maatschappelijk probleem en Vriens haalt dat mooi en heel toepasselijk aan. Daar is over nagedacht. Ik ga me eens verdiepen in deze auteur, ze schrijft lekker weg.