Sprankelende roman met een fantastische hoofdpersoon

De sfeer die je voelt wanneer je Vakantie bij Tiffany's leest is heerlijk. Het is sprankelend, romantisch en grappig tegelijkertijd. Het boek gaat over een Italiaans hotel, een knappe hotelmanager en een mysterieuze hotelgast - maar bovenal over Angy die vlak voor haar huwelijk gedumpt wordt door haar verloofde.   

Angy is simpelweg een fantastisch karakter, totaal niet saai. In het begin is ze een beetje in de war. Haar verloofde dumpt haar namelijk vlak voor hun huwelijk omdat hij verliefd is geworden op iemand anders. Wat moet ze nou? Ze besluit eerst Marisa, de vrouw waar haar ex-verloofde op verliefd is geworden, eens aan te pakken. Ze gooit prut op een kleed in Marisa’s tapijtenwinkel en loopt dan zelfverzekerd de winkel uit. Hilarisch om te lezen. Hoewel Angy enorm zelfverzekerd overkomt, is ze ook onzeker. Ze weet niet meer wat ze wil. Haar moeder helpt haar. Zij stelt voor dat Angy naar haar tantes gaat die een eigen hotel hebben: Hotel Tiffany's. Zo gezegd, zo gedaan. Angy verlaat haar woonplaats Milaan en trekt naar de Italiaanse kust.  

En daar, in Hotel Tiffany’s, komt het verhaal pas echt tot leven. Het hotel is volledig ingericht in de jaren '60-stijl en alles doet denken aan de film Breakfast at Tiffany's. Daar komt bij dat er een knappe hotelmanager werkt en er een mysterieuze hotelgast rondhangt in de lobby. Angy voelt zich door alles meteen een stuk beter. Hoewel de knappe hotelmanager Renato wel heel macho en hufterig is en de mysterieuze hotelgast wel heel geheimzinnig doet, heeft ze toch een geweldige tijd. Vooral haar tantes Camilla en Gisella maken het verhaal nog een stuk leuker dan dat het al is. Zij zijn wel altijd aardig tegen Angy en stellen haar continu op haar gemak. Zelfs wanneer Angy moet kiezen op liefdesgebied.  

De heerlijke sfeer die uit het boek naar voren komt is vooral te danken aan de personages. Auteur Francesca Baldacci schrijft op een goede manier over hen in het boek. Je leert niet meteen alle personages kennen, maar maakt door het boek heen stuk voor stuk met hen kennis. Dat is goed bedacht, want zo verloopt het verhaal niet te chaotisch. Door die stijl van schrijven veroveren al de personages een plekje in je hart. Van macho hotelmanager Renato tot de altijd lieftallige tantes.  

Baldacci zet een hele leuke en zomerse roman neer door de sfeerbeschrijvingen van het hotelleven. Toch is het jammer dat de sfeer van Italië zelf vaak ontbreekt. De personages maken een hoop goed, maar de sfeerbeschrijving is matig. Als je over Italië leest wil je juist lezen over hoe het daar is, wat voor kleur het water heeft en hoe adembenemend de uitzichten zijn. Die sfeer wordt te weinig weergegeven in het boek. Dat is jammer, want het verhaal op zich is goed. Voor de rest is het boek van Baldacci een prima roman om te lezen, thuis of op vakantie.