The Great Gatsby in een modern jasje
Oude films krijgen een remake, tv-series worden opnieuw uitgebracht en interpretaties van bestaande liedjes hebben zelfs een eigen woord: covers. Waarom gebeurt dat zo zelden met boeken? Vesna Goldsworthy waagde zich aan een remake (of heet het een ‘book cover’?) van klassieker The Great Gatsby uit 1925 van F. Scott Fitzgerald. Ze slaagt glansrijk.
Nicolas is gevlucht uit Servië toen daar begin jaren negentig oorlog uitbrak. Hij woont nu in Londen en werkt in een sjofele boekwinkel in de wijk Chelsea. Op een dag loopt de Russische miljardair Gorski binnen. Hij geeft Nicolas de opdracht een bibliotheek samen te stellen voor in zijn nieuwe woning, die op dat moment gebouwd wordt. Nou ja, woning… Buckingham Palace is er niks bij.
Tegenover het te bouwen optrekje woont Natalia, een Russische schone, getrouwd met een Engelsman. (Hoor de echo van Gatsby die tegenover zijn jeugdliefde Daisy ging wonen). Natalia komt ook wel eens in de boekwinkel bij Nicolas. Gorski en Natalia kennen elkaar van vroeger. Zij is altijd zijn grote liefde gebleven. Het is dan ook voor haar dat hij het huis met de indrukwekkende bibliotheek bouwt.
Door de ogen van Nicolas gaan we mee in het Londen van de extreem rijken. Gorski nodigt hem uit voor een puissant feest, waar hij zelf schittert door afwezigheid. Hij bekijkt het liever op het scherm in zijn limousine. Ook wordt Nicolas met een privéjet naar een Grieks eiland gevlogen dat in het bezit is van Gorski. Ook hier is de miljardair in geen velden of wegen te bekennen.
Natalia is niet gelukkig getrouwd. Haar man Tom heeft een maîtresse en een cokeprobleem. Als Nicolas een ontmoeting tussen Gorski en Natalia in de boekwinkel organiseert, valt ze weer als een blok voor hem. Het is zonde verder veel te verklappen over de ontwikkelingen, maar reken op een flinke portie drama.
Gatsby-fans zouden sceptisch kunnen zijn, maar wees gerust: Goldsworthy heeft geen heiligschennis gepleegd. De getalenteerde auteur slaagt volledig in haar opzet. De roman is een aangename uitbreiding van of aanvulling op het Gatsby-plezier. En heb je de klassieker nog nooit gelezen, dan vormt dat geen belemmering. Goldsworthy haalde haar inspiratie trouwens uit meerdere hoeken. Kenners van de Russische literatuur halen hun hart op aan subtiele referenties daaraan.
Wie echter denkt een diepere laag te bespeuren waarin gewetenloos verdiende rijkdom aan de kaak wordt gesteld, waarin we worden gewaarschuwd tegen foute Russen die langzamerhand Londen overnemen, komt bedrogen uit. In haar nawoord schrijft Goldsworthy dat ze niet ten rade is gegaan in haar Russische vriendenkring. Ook het geschetste Londen komt puur uit haar verbeelding. Gewoon een heerlijk weg lezende roman dus.
Reageer op deze recensie