Hartverwarmend verhaal over drie zussen in de bloei van hun leven

De drie zussen Maud, Yara en Britt verschillen compleet van elkaar. Maud werkt zich te pletter en geeft alles op voor haar carrière. Zelfs voor haar relatie met Rob heeft ze amper tijd. Yara werd als tiener zwanger. Ze koos er bewust voor haar dochter te houden, ondanks de afwezigheid van een partner en het gebrek aan steun van haar moeder. Zo goed en kwaad als het gaat probeert ze haar dochter op te voeden en de eindjes aan elkaar te knopen. De jongste zus Britt houdt van haar vrijheid en heeft niets met haar familie. Ze woont in een commune in Frankrijk, ver weg van iedereen. Als hun overleden vader zijn stadstuin in hartje Amsterdam aan de drie zussen nalaat, staan ze voor een flinke klus. Maud, Yara en Britt denken alle drie anders over het behouden van de tuin. De verschillen tussen de drie zussen zijn nog nooit zo groot geweest.  

Maud is niet het eerste boek dat van schrijfster Anne West is verschenen. Haar eerste boek, een jeugdverhaal, verscheen in 2004. Een succesvolle vierdelige fantasy-reeks volgde, waarmee ze met het eerste deel De aardmagiër de Debuutprijs van de Jonge Jury 2006 won. Sindsdien schreef ze meerdere fantasyboeken, maar ook verschenen er een aantal korte verhalen en feelgoodboeken van haar hand.   

Anne West heeft genoeg ervaring met het schrijven van verhalen en dat is in het eerste deel over de stadstuin te merken. In Maud schetst Anne West op natuurlijke en beeldende wijze zowel de personages als het decor waarin het verhaal zich afspeelt. Door veel gebruik te maken van conversaties kijkt de lezers als in een film mee in de stadstuin en het leven van de drie zussen. We ‘zien’ hoe Maud, Yara en Britt zich door het leven heen worstelen, met elk hun eigen beproevingen. Anne West gebruikt de drie hoofdpersonages om zowel maatschappelijke als sociale problemen te kunnen bespreken, met als verbindende factor de stadstuin.  

‘Opeens besefte Yara wat deze tuin echt betekende. Een toevluchtsoord voor de mensen van wie ze hield.’  

Wat Maud bijzonder maakt is dat West heeft gekozen voor problematiek van dertigers, daar waar menig feelgoodauteur kiest voor de sores van jongvolwassenen. ‘Hoe blijf je verliefd in een langdurige relatie?’, ‘Hoe belangrijk is je eigen ontwikkeling na de komst van kinderen?’ en ‘Wat kan een kinderwens betekenen voor je relatie?’ zijn vragen waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt. Wezenlijke vragen die West toch luchtig heeft beschreven. Als een rode draad lopen ze door het verhaal en de onderlinge relaties heen. Als lezer wil je maar al te graag weten hoe het boek afloopt, jezelf constant de vraag stellend: hoe zou ik me in deze situatie gedragen? Maar hoewel het verhaal aanzet tot denken, loopt de spanning niet zo hoog op dat het de lezer tot tranen roert. Het geheel blijft wat tam en dat geldt voor de levensperikelen van alle personages. Geen van hen maakt controversiële keuzes, de bom barst niet. En dat terwijl de liefde van Maud voor haar werk en het ontbreken van een kinderwens toch wat omstreden is en alles flink op scherp had kunnen zetten.  

Wat ook bijzonder is, is dat het eerste deel van de Stadstuin-trilogie weliswaar vernoemd is naar de oudste zus, maar het verhaal niet alleen vanuit Maud wordt verteld. Logischerwijs zijn Maud, Yara en Britt onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar West heeft ervoor gekozen de lezer ook deelgenoot te maken van de gedachten van de jongere zussen door van vertelperspectief te wisselen. Deze overgangen zijn goed te volgen, maar ontnemen Maud wel haar exclusieve karakter. We krijgen van alle personages genoeg mee, van de een iets meer dan van de ander, maar het lijkt hierdoor ook alsof de schrijfster geen keuze heeft kunnen maken welke weg ze in zou slaan met de drie zussen. En dat is jammer.

Wel vloeien alle lijnen gemakkelijk en natuurlijk in elkaar over. Het verhaal is nergens complex of moeilijk te volgen. Aan het einde van het eerste deel van deze trilogie hebben we een aantal afgeronde lijntjes in handen, maar zijn er ook nog genoeg losse eindjes om op voort te borduren. Samen met de fijne hartverwarmende schrijfstijl van Anne West zorgt dit voor nieuwsgierigheid naar de volgende delen. Want het wat tamme karakter van Maud legt een stevige basis voor Britt en Yara.