Een historisch, mysterieus en winters sprookje

Het is een onrustige tijd in de weken voor kerst voor de familie Baabe. Hun kuuroord zit vol als de hertog een diner geeft en belangrijke gasten van heinde en verre onderdak zoeken. Dochter Johanna zal moeten kiezen met wie ze gaat trouwen, maar de keus van haar ouders is niet die van haar. Als haar broer Christian dan ook nog een meisje vindt dat is aangespoeld op het strand, een tak krampachtig vasthoudend en moeder Baabe zich vreemd gedraagt, is de chaos compleet. Johanna bouwt een innige vriendschap op met het meisje dat lijdt aan geheugenverlies en ook Christian is erg in haar geïnteresseerd. Wat zal er met haar gebeurd zijn en wat is het verhaal achter die tak?

Wat gelijk opvalt is de prachtige uitstraling van het boek. De bloesem op de voorkant is mooi, maar alle aandacht gaat uit naar de gedrukte bloesem op de zijkant van de bladzijden. Bijna is dit boek het waard achterstevoren in de boekenkast gezet te worden.

Als liefhebber van de historische roman kan ik mijn hart ook bij dit boek weer ophalen. Met de galopperende paarden, de dienstmeisjes, de geschreven brieven en het uitkoken van de was weet Bomann als een ware kunstenares de setting van 1902 te creëren. De decadente moeder, die wat flaters slaat is hilarisch, de dochter lijkt overgeleverd aan de wil van haar ouders en van de zoon lijkt niemand te zien wat hij in z’n mars heeft. Stuk voor stuk leef je met ze mee en ben je benieuwd wat er met het aangespoelde meisje is gebeurd en welk geheim de familie Baabe met zich meedraagt.

Anders dan de eerdere boeken die ik van Bomann las (De maneschijnsonate en De jasmijnzussen) werd er in dit boek niet heen en weer gesprongen tussen heden en verleden. Dat gaf de vorige boeken een extraatje, maar zorgde anderzijds ook voor rust in dit verhaal. Echter, doordat al vrij vlot in het begin van het boek de spanning werd opgevoerd, ontstond de vraag wat er in de rest van het boek allemaal nog zou gaan gebeuren en maakte het enigszins langdradig.

Heel erg als een verrassing kwam het einde niet, maar desondanks heb ik genoten van dit boek. Het verhaal is als een gemixt sprookje van De kleine zeemeermin en Assepoester en past perfect in de magische tijd van kerst. Een boek dat je openslaat en pas weer dicht doet als de laatste letter is gelezen. Vier sterren.