Je verdwijnt in een Mexicaans sprookje met geurende gerechten

In Rode rozen en tortilla's lezen we uit het kookdagboek van Tita. Het boekje is door haar dochter gevonden en zij leest nu over het roerende leven van haar moeder die door pech en traditie werd achtervolgt. Het boek beschrijft het leven van Tita, haar zussen Rosaura en Gertrudis en Mama Elena op de haciënda in Mexico begin 20e eeuw. Door het verhaal heen zijn recepten en eigenschappen van voeding en recepten opgenomen.

Esquivel heeft een bijzondere manier van schrijven. In het begin is het even wennen aan de vele namen die in de eerste bladzijdes op je af worden gevuurd, maar verder zijn de zinnen kort en makkelijk te lezen. De gebeurtenissen zijn opmerkelijk, soms zelfs sterk overdreven waardoor het gevoel van een Mexicaans sprookje ontstaat. Vol verwondering, soms met een open mond, dan weer met een grijs op het gezicht neemt de geur van de gerechten je door het boek mee.

Van de gerechten die een belangrijke rol spelen in het leven van Tita zijn recepten opgenomen in het boek. De bijzondere ingrediënten en ongebruikelijke maatvoering maken het wellicht niet de meest makkelijke recepten, maar door de prachtige beschrijving groeit niet alleen de trek tijdens het lezen, maar ook de zin om in de keuken aan de slag te gaan.

Niet alleen over het vuur onder de pannen wordt verteld, maar ook over het innerlijke vuur. Op een prachtige wijze weet Esquivel uiteen te zetten hoe het binnenste vuur van de mens werkt.

In ons binnenste zal zich een aangename warmte verspreiden, die in de loop van de tijd langzaam afneemt totdat een volgende explosie haar opnieuw opwekt. Ieder mens moet zien uit te vinden wat zijn springstoffen om te kunnen leven zijn, want door de verbranding die optreedt als er een lucifer wordt aangestoken, wordt de ziel van energie voorzien. Blz 98

Al met al een boek barstensvol liefde, geurende gerechten en bijzondere recepten. Een mysterieus Mexicaans sprookje, maar het echte wauw-gevoel bleef voor mij uit.