Draken, piraten en alchemisten...

Samantha Shannon is zeker geen onbekende binnen het YA-genre. Met haar serie The Bone Season wist ze een plekje op de internationale markt te veroveren. Haar boeken werden reeds gepubliceerd in 26 verschillende talen en de filmrechten voor The Bone Season werden gekocht door Imaginarium Studios. Toch doet haar naam bij veel fantasylezers niet direct een belletje rinkelen. En daar gaat The Priory of the Orange Tree zonder enige twijfel verandering in brengen. Hoewel Shannon nog volop bezig is met het publiceren van de overige zeven boeken in de Bone Season-reeks, wist ze toch ergens tijd te maken om een monster van een boek met meer dan 800 pagina’s te schrijven. 800 pagina’s, gewaagd, want het durft lezers toch wel eens af te schrikken. Onmiddellijk komt de vraag dan naar boven of 848 pagina’s, om exact te zijn, effectief nodig waren. Zonder twijfel, tijdens het lezen was er geen moment van verveling. Paginavulling is duidelijk een woord dat Shannon niet in haar woordenboek heeft staan. Elk woord in het boek heeft nut en is een waar plezier om te lezen.

The Priory of the Orange Tree volgt vier erg verschillende hoofdpersonages en elk hoofdstuk wordt er gewisseld van verteller. In het begin een beetje verwarrend, zeker voor lezers die niet helemaal thuis zijn in het high fantasy-genre. Maar de stemmen in het verhaal zijn een voor een uniek en daarom heel snel van elkaar te onderscheiden. De constante wisseling tussen de verschillende perspectieven zorgt er ook voor dat het boek leest als een trein en ontzettend veel afwisseling biedt.

En afwisseling is er zonder twijfel. The Priory of the Orange Tree combineert sprekende draken, met koninginnen uit een profetie, op het eeuwige leven beluste piraten, samenzwerende alchemisten en moordlustige, niet aan het celibaat gebonden nonnen. Actie alom dus, maar niet ten koste van een goed onderbouwde wereld en politiek. In het nawoord vertelt Shannon dat ze zich deels heeft gebaseerd op gebeurtenissen uit onze eigen geschiedenis, maar dat deze allemaal zeer los geïnterpreteerd zijn en je als lezer niet op zoek moet gaan naar een op een relaties. En zo voelt het ook aan tijdens het lezen. Net genoeg herkenning om een “aha- gevoel op te roepen.

Verfrissend om een episch fantasieverhaal te lezen dat op zichzelf staat. Hoewel er eerlijk moet bij gezegd worden dat het boek makkelijk een duologie of zelf een trilogie had kunnen zijn. Want die 848 pagina’s zijn eigenlijk niet voldoende om het hele verhaal te vertellen. Zo wordt er op het einde van het boek nog een keizer geïntroduceerd, die duidelijk meer ruimte had mogen krijgen.

The Priory of the Orange Tree is zonder twijfel een absolute aanrader. Voor fans van epische fantasy, maar ook voor nieuwkomers in het genre. Het verhaal wordt op een heel toegankelijke, gedetailleerde, vlotte manier vertelt waardoor het een perfecte eerste kennismaking is met dit soms wat intimiderende genre. Een topper zonder twijfel!