Lezersrecensie
Hofman maakt poëzie toegankelijk
Gedichten schrijven én lezen wordt populairder onder jongeren, precies op het moment dat Tim Hofman zijn gedichtenbundel ‘Gedichten van de broer van Roos’ publiceert. Toeval of een kwestie van goede timing? Vaststaat dat, hoewel zijn gedichten wellicht de doorgewinterde prozaliefhebbers niet kunnen bekoren, de bundel wel aanslaat bij een jonger publiek. Niet voor niets is het boek binnen twee maanden tijd al toe aan de zevende druk.
Tim Hofman kan zelf met zijn ‘bijna 30’-jarige leeftijd niet meer als jongere beschouwd worden. Zijn handzame formaat gedichtenbundel draagt echter wel bij aan het dichten van de kloof tussen jongeren en poëzie. Wellicht omdat zowel het taalgebruik als de twee centrale thema’s die Hofman gebruikt, dicht bij de belevingswereld van jongeren staan: seks en sterven, omschreven in heden ten daagse bewoordingen met populaire termen en Engelse termen. Hoewel de dood dus veelvuldig terugkeert in zijn teksten, zijn de gedichten meestal luchtig geschreven, vaak met een knipoog. De bundel bevat veel korte gedichten bestaande uit slechte enkele zinnen, doordenkertjes en oneliners. Zoals het gedicht met als titel Punchline: Dat er in iedere pacifist een passie voor vuisten zit. Daarbij speelt de titel van het gedicht vaak een grote rol; soms verhelderend, soms aanvullend, soms allesomvattend. Ook maakt Hofman veelvuldig nieuwe woorden met nieuwe betekenissen door twee bestaande woorden te combineren tot één. Vrijwel alle gedichten lijken goed door- en overdacht, alsof ze niet zomaar uit de mouw zijn geschud, al lijkt Hofman af en toe eenzelfde trucje toe te passen en zitten sommige grappen daardoor tegen het flauwe aan. Andere gedichten hebben een vrij ingewikkelde constructie en hebben duidelijk wat meer denkwerk gevergd. Teveel wellicht, want van sommige bedenksels is de uiteindelijke bedoeling, grap of boodschap wellicht niet meer duidelijk voor de lezer. Toch lukt het Hofman over het algemeen om een gevarieerde bundel te presenteren, met een enkele keer een originele invalshoek, zoals bij de Brief aan de Vakbond voor Monsters, terwijl een volgende gedicht ook net zo goed een songtekst had kunnen zijn. Lees de gedichtenbundel echter niet in zijn geheel maar sla hem af en toe open. Op die manier is het vooral een aanrader voor jongeren die kennis willen maken met poëzie.
Tim Hofman kan zelf met zijn ‘bijna 30’-jarige leeftijd niet meer als jongere beschouwd worden. Zijn handzame formaat gedichtenbundel draagt echter wel bij aan het dichten van de kloof tussen jongeren en poëzie. Wellicht omdat zowel het taalgebruik als de twee centrale thema’s die Hofman gebruikt, dicht bij de belevingswereld van jongeren staan: seks en sterven, omschreven in heden ten daagse bewoordingen met populaire termen en Engelse termen. Hoewel de dood dus veelvuldig terugkeert in zijn teksten, zijn de gedichten meestal luchtig geschreven, vaak met een knipoog. De bundel bevat veel korte gedichten bestaande uit slechte enkele zinnen, doordenkertjes en oneliners. Zoals het gedicht met als titel Punchline: Dat er in iedere pacifist een passie voor vuisten zit. Daarbij speelt de titel van het gedicht vaak een grote rol; soms verhelderend, soms aanvullend, soms allesomvattend. Ook maakt Hofman veelvuldig nieuwe woorden met nieuwe betekenissen door twee bestaande woorden te combineren tot één. Vrijwel alle gedichten lijken goed door- en overdacht, alsof ze niet zomaar uit de mouw zijn geschud, al lijkt Hofman af en toe eenzelfde trucje toe te passen en zitten sommige grappen daardoor tegen het flauwe aan. Andere gedichten hebben een vrij ingewikkelde constructie en hebben duidelijk wat meer denkwerk gevergd. Teveel wellicht, want van sommige bedenksels is de uiteindelijke bedoeling, grap of boodschap wellicht niet meer duidelijk voor de lezer. Toch lukt het Hofman over het algemeen om een gevarieerde bundel te presenteren, met een enkele keer een originele invalshoek, zoals bij de Brief aan de Vakbond voor Monsters, terwijl een volgende gedicht ook net zo goed een songtekst had kunnen zijn. Lees de gedichtenbundel echter niet in zijn geheel maar sla hem af en toe open. Op die manier is het vooral een aanrader voor jongeren die kennis willen maken met poëzie.
1
1
Reageer op deze recensie