Wat kan er mis gaan?

In Partycrash van Roelof Broekman mag de 15-jarige Vera een feestje geven, thuis, zonder toezicht van haar ouders. Alleen naar Lowlands met haar vriendinnen bleek geen probleem te zijn en na goed overleg denken de ouders van Vera dat ze deze verantwoordelijkheid wel aan kan. Er mogen een aantal vrienden komen, er wordt fris gehaald, de bank gaat aan de kant en alle belangrijke zaken worden opgeborgen in een kamer waar netjes een briefje Verboden Toegang op de deur prijkt. 

De ouders van Vera hebben een overnachting geboekt vlakbij dus als er zich iets voordoet hoeft ze maar te sms'en en paps en mams staan binnen enkele seconden op de stoep. Wat kan er mis gaan? Heel wat zo blijkt. Zonder dat de ouders van Vera er weet van hadden is het die nacht op een hels feest uitgedraaid waarbij enkelen van de feestgangers zich behoorlijk hebben misdragen. De vader van Vera wil dit tot op de bodem uitzoeken en zal alle zeilen bij moeten zetten om de waarheid boven tafel te krijgen. 

Partycrash maakt een vliegende start met vlot, joviaal taalgebruik en de auteur weet deze flow tot het eind vast te houden. In de korte hoofdstukken wordt de lezer een scenario voorgeschoteld wat tot de verbeelding spreekt. Het verhaal is waargebeurd en zo ervaart de lezer het ook. Het is verrassend echt te noemen en zal voor menig ouder herkenbaar zijn, misschien voor de gemiddelde puber ook. 

Het geheel gaat als een redelijk gewoon verhaal van start. Een vader die zijn puberdochter verkeerd inschat maar gaandeweg ontpopt het relaas zich tot een soort van verontrustende thriller waarbij de lezer zich, diep in het boek genesteld, afvraagt hoe het afloopt. De frustratie van de vader is te voelen en hij weet de schrijnende feiten en gebeurtenissen soms op een uiterst sarcastische maar ontzettend grappige manier te benaderen. Partycrash gaat over opvoeden en smartphones, pubers en verantwoordelijkheidsgevoel, ouders en handhaving. 

Daar blijft het niet bij. In deel twee zet de schrijver een nabeschouwing uiteen die niet alleen interessant is voor ouders met puberende kinderen maar eigenlijk voor iedereen. De verschillen tussen het leven toen en nu? De voors en tegens van kinderen met een smartphone en alle elektronica die er toen niet was. Andere opvattingen die nu gelden in tegenstelling tot dertig jaar geleden. Toen was het misschien niet alles maar zijn we nu zo goed bezig?

De schrijver slaat met het hele boek de spijker keihard op zijn kop waarbij hij zijn eigen gedragingen ook kritisch onder de loep neemt. Het is zeker iets om over na te denken en het wordt nergens belerend of saai maar wel in your face. Partycrash heeft wel degelijk een boodschap en een goede ook.