Lezersrecensie
Bijzonder eerlijk met een zwart randje
Het onzichtbare leven van Ivan Isaenko is de debuutroman van Scott Stambach. Deze roman heeft de lat hoog gelegd voor eventuele volgende boeken van deze schrijver. Het is een verhaal over pure liefde met een tragisch einde. Als lezer weet je wat er zal gebeuren aan het einde, maar stiekem hoop je dat het niet zo is en dat er een ‘happy end’ is.
Het verhaal wordt verteld door Ivan Isaenko. Hij is een zeventienjarige jongen die, al zijn hele leven, woont in een ziekenhuis voor Ernstige Zieke Kinderen in Wit-Rusland. Hij is misvormd en gehandicapt als gevolg van de Tsjernobyl-ramp. Ivan is heel scherp van geest, heeft een gevoel voor humor die met recht meedogenloos genoemd kan worden en is gek op boeken. Dan ontmoet hij Polina. Zij heeft leukemie en Ivans hart wordt gestolen door Polina. Het is een liefde die puur is, maar met een onvermijdelijk einde.
De humor is een belangrijk kenmerk van dit boek. Hij is soms zwartgallig met een vleugje zelfspot. Soms kan de humor meedogenloos zijn. De beeldspraak die de humor omringt, is geweldig. Een voorbeeld op pagina 236: “(…) terugkeerde van een tijdelijke vakantie in haar geest” (Hier ging het om een comateuze toestand). De nodige zelfspot is prachtig vormgegeven. Als gevolg van de Tsjernobyl-ramp heeft Ivan geen benen en voeten. Ivan heeft hier soms moeite mee, maar meestal geeft hij hier een unieke draai aan. Soms vergeet je dat Ivan geen benen of voeten heeft, maar de verwijzingen in het boek herinneren je er subtiel aan.
In het begin is het wennen aan het perspectief. De opzet van het boek is niet helemaal duidelijk, langzaamaan wordt dit duidelijker. In het begin lijkt alles door elkaar te lopen, maar opeens valt het kwartje. Dit was een van de mindere aspecten van het boek, maar het paste wel bij de manier waarop Ivan denkt. En dat maakte het tegelijkertijd ook een van de mooiere aspecten van het boek. Ivan wordt steeds meer een persoon van vlees en bloed. Je leert hem kennen en gaat hem steeds meer waarderen om zijn ‘eigenheid’ en zijn persoonlijkheid.
Het verhaal gaat over de pure liefde tussen twee verschillende personen met ieder een andere achtergrond. Dit maakt het verhaal interessant. Daarnaast maakt de humor en eerlijkheid van Ivan het helemaal af. Het is een verhaal dat zijn sporen achterlaat in je ziel.
Het verhaal wordt verteld door Ivan Isaenko. Hij is een zeventienjarige jongen die, al zijn hele leven, woont in een ziekenhuis voor Ernstige Zieke Kinderen in Wit-Rusland. Hij is misvormd en gehandicapt als gevolg van de Tsjernobyl-ramp. Ivan is heel scherp van geest, heeft een gevoel voor humor die met recht meedogenloos genoemd kan worden en is gek op boeken. Dan ontmoet hij Polina. Zij heeft leukemie en Ivans hart wordt gestolen door Polina. Het is een liefde die puur is, maar met een onvermijdelijk einde.
De humor is een belangrijk kenmerk van dit boek. Hij is soms zwartgallig met een vleugje zelfspot. Soms kan de humor meedogenloos zijn. De beeldspraak die de humor omringt, is geweldig. Een voorbeeld op pagina 236: “(…) terugkeerde van een tijdelijke vakantie in haar geest” (Hier ging het om een comateuze toestand). De nodige zelfspot is prachtig vormgegeven. Als gevolg van de Tsjernobyl-ramp heeft Ivan geen benen en voeten. Ivan heeft hier soms moeite mee, maar meestal geeft hij hier een unieke draai aan. Soms vergeet je dat Ivan geen benen of voeten heeft, maar de verwijzingen in het boek herinneren je er subtiel aan.
In het begin is het wennen aan het perspectief. De opzet van het boek is niet helemaal duidelijk, langzaamaan wordt dit duidelijker. In het begin lijkt alles door elkaar te lopen, maar opeens valt het kwartje. Dit was een van de mindere aspecten van het boek, maar het paste wel bij de manier waarop Ivan denkt. En dat maakte het tegelijkertijd ook een van de mooiere aspecten van het boek. Ivan wordt steeds meer een persoon van vlees en bloed. Je leert hem kennen en gaat hem steeds meer waarderen om zijn ‘eigenheid’ en zijn persoonlijkheid.
Het verhaal gaat over de pure liefde tussen twee verschillende personen met ieder een andere achtergrond. Dit maakt het verhaal interessant. Daarnaast maakt de humor en eerlijkheid van Ivan het helemaal af. Het is een verhaal dat zijn sporen achterlaat in je ziel.
1
Reageer op deze recensie