Hoe betrouwbaar zijn herinneringen?

Samuel is om het leven gekomen tijdens een auto-ongeluk. De vraag is, was het een ongeluk of zelfmoord, en zoja, wat dreef Samuel daartoe.

Een schrijver ( die verder buiten beeld blijft) probeert hier achter te komen. Door het intervieuwen van de buren, vrienden en familie van Samuel probeert hij een beeld te schetsen wie Samuel was. Maar hoe betrouwbaar is het geheugen, spreken ze de waarheid of willen ze ook zichzelf gunstig neerzetten?
Je krijgt langzamerhand een beeld van Samuel, van een licht neurotische man (obsessie voor Laïde, vullen van ervaringen bank), een trouwe vriend, tot een liefhebbende kleinzoon.

De verhaalstijl bestaat uit korte intervieuwstukjes , allemaal in de ik-stijl. Hierdoor moet je af en toe goed opletten wie er aan het woord is. Je moet actief blijven lezen en ook af en toe puzzelen wat waar in de tijdslijn heeft plaatsgevonden. Ik vond het thema van "Alles wat ik mij niet herinner" boeiend. Hoe herinner je je iemand, veranderen de herinneringen naarmate de tijd verstrijkt of vervagen je herinneringen? De schrijfstijl vond ik door de korte stukjes te onrustig.

Conclusie, door het thema was het boek interessant genoeg om te lezen. Als lezer moet je zelf de puzzelstukjes in elkaar passen. Dat heeft bij dit verhaal absoluut zijn charme, toch gaf dat mij ook een beetje een onbevredigd gevoel. Na het lezen van het boek blijf je nog wel even puzzelen en nadenken over het verhaal, wat mogelijk ook de bedoeling van de schrijver is natuurlijk...